به گزارش راك نيوز از بوشهر ؛ شوكه و ميخكوب به اين صحنه نگاه ميكنم؛ ١١ مرد در گرماي طاقتفرساي بوشهر ايستادهاند و تقريبا در هر دقيقه يك هندوانه را از كاميون وارد لَنج ميكنند. ٤٠ سال است كه ايران به كشورهاي عربي هندوانه و ميوه صادر ميكند و هنوز نتوانسته روشي مكانيزه يا حداقل امروزيتر براي بستهبندي و بارگيري محصولات خود پيدا كند.
به تركيه فكر ميكنم؛ نه مرز زميني با قطر دارد و نه مرز دريايي اما بيشتر بازار شكوفاي اين روزهاي قطر را به چنگ آورده است. ايرانيهاي صادركننده اما درگير مسائل ابتدايي صادراتاند. همه عوامل صادرات، از كارگر و صاحبلَنج گرفته تا راننده كاميون و نمايندههايبرخي سازمانها درگير «دستشويي»اند. جايي براي قضاي حاجت ندارند! يك سوله خشك و خالي براي خنكشدن ندارند. از شدت گرما و سختي حتي حرف هم نميزنند. اين وضع صادرات و صادركنندههاي ايراني است.
به گزارش راك نيوز در ادامه اين سفر صداي گفتوگوي چند مرد ديگر را با هم ميشنوم؛ «هرچی میوه میفرستیم اونا میدن گاو و گوسفندهاشون». نزديك ميشوم: «خب براي ما چه فرقي ميكنه كه اونا با كالاهاي ما چه ميكنن؟ مهم اينه كه پولش رو بگيريم ديگه». يكي از مردها ميگويد: فرقش اينه كه اگه كالاي خوب بديم بهشون پسفردا واسه جام جهاني هم از ما كالا ميگيرن. فرقش اينه كه اگه كالاي خوب بديم ميشن مشتری ثابت ما. نه اينكه اگه بحرانشون تموم شد، باز ايران رو ول كنن و برن سراغ عربا.
» اخبار مرتبط:
» اشتراک گزاری خبر