مشروح اخبار
تاریخ انتشار : 27 شهریور 1391, 23:17
سایت همسریابی قانونی شد! +روش راه اندازی انتخاب همسربا٤٠هزارتومان كاملا قانوني بزرگترین سایت همسریابی در دستان یک زن /عکس سوء استفاده از دختران در سایت همسریابی دستگیری عوامل یک سایت همسریابی با ۲۰ هزار عضو
» با یک کلیک همسر مناسب خود را پیدا کنید!
اطلاعات شخصی‌ات را وارد می‌کنی و به نامت یه حساب کاربری ایجاد می‌شود. بعد می‌توانی دیگر کاربران را ببینی و چنان‌چه به اطلاعات کاربریشان علاقمند شدی برایشان پیام بفرستی و با آن‌ها آشنا شوی. فردا نیوز: اطلاعات شخصی‌ات را وارد می‌کنی و به نامت یه حساب کاربری ایجاد می‌شود. بعد می‌توانی دیگر کاربران را ببینی و چنان‌چه به اطلاعات کاربریشان علاقمند شدی برایشان پیام بفرستی و با آن‌ها آشنا شوی.
سایت‌های همسریابی مدعی هستند که به همین سادگی می‌توانند معضل ازدواج جوانان را حل کنند اما اخبار کلاهبرداری‌های مجازی در این سایت‌ها نشان می‌دهد که این سایت‌ها نه تنها نتوانسته‌اند دردی از جوانان دوا کنند بلکه منجر به رواج آسیب‌های بیشتری شده‌اند.
اگرچه اخبار مربوط به کلاهبرداری از زنان و دختران جوان به‌وسیله سایت‌های همسریابی هر روز بیشتر می‌شود هنوز هیچ مرجعی مسئولیت مجوز دادن به این سایت‌ها را بر عهده نگرفته است.
برخی از این سایت‌ها که مدعی هستند مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارند، اقدام به انجام ازدواج موقت و صیغه از طریق سایت خود کرده‌اند. وزارت ارشاد اما می‌گوید وزارت ورزش و جوانان مسئول اعطای مجوز به این سایت‌ها و نظارت بر آن‌ها برای جلوگیری از اعمال مجرمانه و همچنین ازدواج موقت هستند.
موضوعی که «مسعود امینی»، مدیرکل دفتر ازدواج و تعالی خانواده وزارت ورزش و جوانان آن را رد می‌کند. با اشاره به اینکه در حال حاضر ۸۰ سایت در حوزه همسریابی در حال فعالیت هستند، گفت: «بعضی از پایگاه‌های اینترنتی ازدواج و همسریابی ادعا می‌کنند که مجوز فعالیت خود را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت نموده‌اند که ما درباره صحت و سقم آن بی‌اطلاع هستیم.»
او همچنین افزود: «به نظر می‌رسد برای ایجاد چنین پایگاه‌هایی نیاز به هماهنگی و ورود دستگاه‌های متعدد اعم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، پلیس، وزارت دادگستری، صداوسیما، و وزارت علوم و دانشگاه‌ها باشد.»
پیش‌تر وزارت ورزش و جوانان موظف شده بود خود اقدام به راه‌اندازی سامانه همسریابی «امین» کند. طرحی که قرار بود در برابر فعالیت‌های غیرمجاز اینترنتی در زمینه همسریابی به اجرا درآید. هنوز از اجرای این طرح خبری در دست نیست.
امینی درباره این طرح گفت: «سازمان ملی جوانان سابق طی حکمی از سوی هیئت دولت موظف گردید طرح مراکز امین همسریابی را ارائه دهد که این مساله در مورد مراکز حضوری بود و بعد‌ها با تشکیل وزارت ورزش و جوانان طرح مراکز مشاوره تخصصی ازدواج و خانواده مطرح شد. پس از ابلاغ این طرح از سوی هیئت دولت وزارت ورزش و جوانان به مراکز مشاوره ازدواج و خانواده مجوز فعالیت می‌دهد و این مراکز می‌توانند مجهز به سایت همسرگزینی هم باشند.»
بسیاری از کاربران این سایت‌ها در وارد کردن اطلاعات شخصی دروغ می‌گویند از دروغ درباره وضعیت ظاهر برای جلب توجه تا دروغ درباره وضعیت مالی. به این ترتیب گزینه های رویایی بی شماری در مقابل فرد قرار می گیرد که هیچ یک هم واقعیت ندارد. همچنین به دلیل اینکه نظارتی بر عضویت در این سایت‌ها وجود ندارد بسیاری از جوانان برای سرگرمی و همچنین دوست‌یابی به آن‌ها مراجعه می‌کنند.
موضوعی که مدیرکل دفتر ازدواج و تعالی خانواده وزارت ورزش و جوانان هم به آن اشاره می‌کند. او معتقد است سایت‌های همسریابی اگرچه می‌توانند فوایدی داشته باشند اما به‌طور کلی نمی‌توان به آن‌ها برای یافتن گزینه مناسب ازدواج اعتماد کرد.
او درباره آسیب‌هایی که از طریق این سایت‌ها جوانان را تهدید می‌کند، گفت: «ازدواج پدیده‌ای است که به شناخت کافی نیاز دارد و فضای مجازی مکان مناسبی برای کسب شناخت کافی نیست چون جوانان در چنین فضایی خیلی زود از نظر احساسی درگیر می‌شوند و خیلی از تفاوت‌ها نادیده گرفته می‌شود و از طرفی خیلی از جوانان در اینترنت تمام حقیقت را بیان نمی‌کنند و تصویری از خود نشان می‌دهند که با واقعیت فاصله زیادی دارد و هنگامی که فرد مقابل با حقیقت ماجرا روبه‌رو می‌شود از این ناحیه هم دچار مشکل خواهد شد.»
امینی افزود: «اینترنت به هیچ عنوان نمی‌تواند شناخت دقیق و عمیق از فرد به طرف مقابل بدهد زیرا اینترنت ابزار ناقصی برای شناخت است. در برخورد فیزیکی حرکت چشم، صورت، دست و حالات افراد قابل مشاهده است. برای ازدواج نیاز به آشنایی خانواده‌های طرفین، دیدار حضوری، انجام مشاوره و در نظر گرفتن تمامی عوامل موثر در یک ازدواج که زمینه‌ساز شروع یک زندگی مشترک موفق است، وجود دارد. برای شروع می‌توان از اینترنت استفاده کرد اما در مراحل بعد آشنایی باید به‌صورت حضوری انجام شود.»
به علاوه هیچ آماری از ازدواج هایی که از طریق این سایت ها انجام گرفته و موفق بوده اند در دست نیست. به نظر می رسد این سایت ها بیشتر از آنکه واقعا بتوانند گره ای از مشکلات جوانان باز کنند برای مدتی کوتاه نگرانی از تاخیر در ازدواج را کاهش می دهند و جوانان را سرگرم می کنند.
حتی اگر آشنایی موفقی از طریق این سایت ها صورت بگیرد انجام مراحل بعدی که نیاز به حضور خانواده دارد به خاطر پذیرفته نبودن این نوع آشنایی در فرهنگ ایرانی با مشکلات زیادی همراه خواهد بود.
امینی همچنین اظهار داشت: «با پیشرفت فناوری تمامی ابعاد زندگی تحت تاثیر قرار گرفته و امکان آشنایی دورادور افراد با یکدیگر فراهم شده است. در دنیای امروز رسانه‌ها در عین حال که امکانات گسترده‌ای را در اختیار مخاطبان خود قرار داده، در عین حال آسیب‌هایی را هم به همراه داشته است. بررسی برخی از سایت‌های همسریابی که وزارت ورزش و جوانان انجام داده، نشان می‌دهد از دو جنبه پایگاه‌های اینترنتی همسریابی قابل بحث است.»
او افزود: «از جنبه مثبت موجب افزایش اطلاعات فرد در مدت کوتاه و جمع‌آوری اطلاعات بیشتر، سهولت دسترسی به افراد، اتلاف کمتر وقت، کمک گرفتن سریع‌تر از دیگران، دردودل کردن سهل‌تر، کم شدن هزینه‌ها در دیدارهای متقابل، شیوه‌های مدرن آشنایی، امکان مقایسه و تطبیق سریع‌تر درخصوص گزینه‌های مختلف است.»
او همچنین به کارکردهای منفی این سایت‌ها اشاره کرد و گفت: «از جنبه منفی افزایش سطح انتظار و توقع جوانان از ازدواج و زندگی مشترک، افزایش زمینه‌های تخیل و توهم از زندگی مشترک آتی، ضعف واقع‌گرایی، نمایش بیشتر ناسازگاری در مقابل تفاهم و یکرنگی، اعتماد کاذب از طریق انتقال اطلاعات نادرست، ارتباط غیرمستقیم توام با رویا نسبت به طرف مقابل، وابستگی عاطفی، از دست رفتن فرصت‌های واقعی برای یک زندگی سالم، امکان سواستفاده و انحراف، بازی با احساسات، عواطف و سرنوشت، عدم اطلاع خانواده و محدود شدن امکان نظارت، خدشه به پیوندهای عاطفی، محدود شدن مراودات و انزواگزینی برای ارتباط با همسر مجازی، رواج تهدیدات و آزارهای اینترنتی و افزایش امکان تماس از طریق راه‌ها از جمله تماس‌های تلفنی یا قرارهای خیابانی و... از جمله این کارکردهای منفی است.»
امینی با اشاره به حضوری نبودن این شیوه همسریابی گفت: «در این شیوه آشنایی به دلیل اینکه مواجهه فیزیکی به وجود نمی‌آید، افراد می‌توانند هویت کاذب برای خود دست و پا کنند و به طرف مقابل اطلاعات غیرواقعی بدهند.»
او افزود: «البته برای پیشگیری از چنین وضعی و استفاده مناسب از تکنولوژی می‌توان نرم‌افزارهایی تهیه کرد که بتواند از سواستفاده اینترنتی پیشگیری کند و آشفتگی‌های موجود در روابط غلط دختر و پسر در اینترنت را سامان داده و کلیه فعالیت‌ها را به سمت ازدواج آگاهانه سوق دهند.
همچنین می‌توان با قرار دادن مقالات آموزشی اینترنتی ازدواج براساس ارزش‌های اسلامی و بومی این سایت‌ها را از رواج بی‌بندوباری محفوظ داشت. ایجاد تالار گفتگوی سالم و مشاوره اینترنتی هم می‌تواند برای جلوگیری از کلاهبرداری اینترنتی موثر باشد.»
سایت‌های همسریابی مدعی هستند که به همین سادگی می‌توانند معضل ازدواج جوانان را حل کنند اما اخبار کلاهبرداری‌های مجازی در این سایت‌ها نشان می‌دهد که این سایت‌ها نه تنها نتوانسته‌اند دردی از جوانان دوا کنند بلکه منجر به رواج آسیب‌های بیشتری شده‌اند.
اگرچه اخبار مربوط به کلاهبرداری از زنان و دختران جوان به‌وسیله سایت‌های همسریابی هر روز بیشتر می‌شود هنوز هیچ مرجعی مسئولیت مجوز دادن به این سایت‌ها را بر عهده نگرفته است.
برخی از این سایت‌ها که مدعی هستند مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارند، اقدام به انجام ازدواج موقت و صیغه از طریق سایت خود کرده‌اند. وزارت ارشاد اما می‌گوید وزارت ورزش و جوانان مسئول اعطای مجوز به این سایت‌ها و نظارت بر آن‌ها برای جلوگیری از اعمال مجرمانه و همچنین ازدواج موقت هستند.
موضوعی که «مسعود امینی»، مدیرکل دفتر ازدواج و تعالی خانواده وزارت ورزش و جوانان آن را رد می‌کند. با اشاره به اینکه در حال حاضر ۸۰ سایت در حوزه همسریابی در حال فعالیت هستند، گفت: «بعضی از پایگاه‌های اینترنتی ازدواج و همسریابی ادعا می‌کنند که مجوز فعالیت خود را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت نموده‌اند که ما درباره صحت و سقم آن بی‌اطلاع هستیم.»
او همچنین افزود: «به نظر می‌رسد برای ایجاد چنین پایگاه‌هایی نیاز به هماهنگی و ورود دستگاه‌های متعدد اعم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، پلیس، وزارت دادگستری، صداوسیما، و وزارت علوم و دانشگاه‌ها باشد.»
پیش‌تر وزارت ورزش و جوانان موظف شده بود خود اقدام به راه‌اندازی سامانه همسریابی «امین» کند. طرحی که قرار بود در برابر فعالیت‌های غیرمجاز اینترنتی در زمینه همسریابی به اجرا درآید. هنوز از اجرای این طرح خبری در دست نیست.
امینی درباره این طرح گفت: «سازمان ملی جوانان سابق طی حکمی از سوی هیئت دولت موظف گردید طرح مراکز امین همسریابی را ارائه دهد که این مساله در مورد مراکز حضوری بود و بعد‌ها با تشکیل وزارت ورزش و جوانان طرح مراکز مشاوره تخصصی ازدواج و خانواده مطرح شد. پس از ابلاغ این طرح از سوی هیئت دولت وزارت ورزش و جوانان به مراکز مشاوره ازدواج و خانواده مجوز فعالیت می‌دهد و این مراکز می‌توانند مجهز به سایت همسرگزینی هم باشند.»
بسیاری از کاربران این سایت‌ها در وارد کردن اطلاعات شخصی دروغ می‌گویند از دروغ درباره وضعیت ظاهر برای جلب توجه تا دروغ درباره وضعیت مالی. به این ترتیب گزینه های رویایی بی شماری در مقابل فرد قرار می گیرد که هیچ یک هم واقعیت ندارد. همچنین به دلیل اینکه نظارتی بر عضویت در این سایت‌ها وجود ندارد بسیاری از جوانان برای سرگرمی و همچنین دوست‌یابی به آن‌ها مراجعه می‌کنند.
موضوعی که مدیرکل دفتر ازدواج و تعالی خانواده وزارت ورزش و جوانان هم به آن اشاره می‌کند. او معتقد است سایت‌های همسریابی اگرچه می‌توانند فوایدی داشته باشند اما به‌طور کلی نمی‌توان به آن‌ها برای یافتن گزینه مناسب ازدواج اعتماد کرد.
او درباره آسیب‌هایی که از طریق این سایت‌ها جوانان را تهدید می‌کند، گفت: «ازدواج پدیده‌ای است که به شناخت کافی نیاز دارد و فضای مجازی مکان مناسبی برای کسب شناخت کافی نیست چون جوانان در چنین فضایی خیلی زود از نظر احساسی درگیر می‌شوند و خیلی از تفاوت‌ها نادیده گرفته می‌شود و از طرفی خیلی از جوانان در اینترنت تمام حقیقت را بیان نمی‌کنند و تصویری از خود نشان می‌دهند که با واقعیت فاصله زیادی دارد و هنگامی که فرد مقابل با حقیقت ماجرا روبه‌رو می‌شود از این ناحیه هم دچار مشکل خواهد شد.»
امینی افزود: «اینترنت به هیچ عنوان نمی‌تواند شناخت دقیق و عمیق از فرد به طرف مقابل بدهد زیرا اینترنت ابزار ناقصی برای شناخت است. در برخورد فیزیکی حرکت چشم، صورت، دست و حالات افراد قابل مشاهده است. برای ازدواج نیاز به آشنایی خانواده‌های طرفین، دیدار حضوری، انجام مشاوره و در نظر گرفتن تمامی عوامل موثر در یک ازدواج که زمینه‌ساز شروع یک زندگی مشترک موفق است، وجود دارد. برای شروع می‌توان از اینترنت استفاده کرد اما در مراحل بعد آشنایی باید به‌صورت حضوری انجام شود.»
به علاوه هیچ آماری از ازدواج هایی که از طریق این سایت ها انجام گرفته و موفق بوده اند در دست نیست. به نظر می رسد این سایت ها بیشتر از آنکه واقعا بتوانند گره ای از مشکلات جوانان باز کنند برای مدتی کوتاه نگرانی از تاخیر در ازدواج را کاهش می دهند و جوانان را سرگرم می کنند.
حتی اگر آشنایی موفقی از طریق این سایت ها صورت بگیرد انجام مراحل بعدی که نیاز به حضور خانواده دارد به خاطر پذیرفته نبودن این نوع آشنایی در فرهنگ ایرانی با مشکلات زیادی همراه خواهد بود.
امینی همچنین اظهار داشت: «با پیشرفت فناوری تمامی ابعاد زندگی تحت تاثیر قرار گرفته و امکان آشنایی دورادور افراد با یکدیگر فراهم شده است. در دنیای امروز رسانه‌ها در عین حال که امکانات گسترده‌ای را در اختیار مخاطبان خود قرار داده، در عین حال آسیب‌هایی را هم به همراه داشته است. بررسی برخی از سایت‌های همسریابی که وزارت ورزش و جوانان انجام داده، نشان می‌دهد از دو جنبه پایگاه‌های اینترنتی همسریابی قابل بحث است.»
او افزود: «از جنبه مثبت موجب افزایش اطلاعات فرد در مدت کوتاه و جمع‌آوری اطلاعات بیشتر، سهولت دسترسی به افراد، اتلاف کمتر وقت، کمک گرفتن سریع‌تر از دیگران، دردودل کردن سهل‌تر، کم شدن هزینه‌ها در دیدارهای متقابل، شیوه‌های مدرن آشنایی، امکان مقایسه و تطبیق سریع‌تر درخصوص گزینه‌های مختلف است.»
او همچنین به کارکردهای منفی این سایت‌ها اشاره کرد و گفت: «از جنبه منفی افزایش سطح انتظار و توقع جوانان از ازدواج و زندگی مشترک، افزایش زمینه‌های تخیل و توهم از زندگی مشترک آتی، ضعف واقع‌گرایی، نمایش بیشتر ناسازگاری در مقابل تفاهم و یکرنگی، اعتماد کاذب از طریق انتقال اطلاعات نادرست، ارتباط غیرمستقیم توام با رویا نسبت به طرف مقابل، وابستگی عاطفی، از دست رفتن فرصت‌های واقعی برای یک زندگی سالم، امکان سواستفاده و انحراف، بازی با احساسات، عواطف و سرنوشت، عدم اطلاع خانواده و محدود شدن امکان نظارت، خدشه به پیوندهای عاطفی، محدود شدن مراودات و انزواگزینی برای ارتباط با همسر مجازی، رواج تهدیدات و آزارهای اینترنتی و افزایش امکان تماس از طریق راه‌ها از جمله تماس‌های تلفنی یا قرارهای خیابانی و... از جمله این کارکردهای منفی است.»
امینی با اشاره به حضوری نبودن این شیوه همسریابی گفت: «در این شیوه آشنایی به دلیل اینکه مواجهه فیزیکی به وجود نمی‌آید، افراد می‌توانند هویت کاذب برای خود دست و پا کنند و به طرف مقابل اطلاعات غیرواقعی بدهند.»
او افزود: «البته برای پیشگیری از چنین وضعی و استفاده مناسب از تکنولوژی می‌توان نرم‌افزارهایی تهیه کرد که بتواند از سواستفاده اینترنتی پیشگیری کند و آشفتگی‌های موجود در روابط غلط دختر و پسر در اینترنت را سامان داده و کلیه فعالیت‌ها را به سمت ازدواج آگاهانه سوق دهند.
همچنین می‌توان با قرار دادن مقالات آموزشی اینترنتی ازدواج براساس ارزش‌های اسلامی و بومی این سایت‌ها را از رواج بی‌بندوباری محفوظ داشت. ایجاد تالار گفتگوی سالم و مشاوره اینترنتی هم می‌تواند برای جلوگیری از کلاهبرداری اینترنتی موثر باشد.»
تاریخ انتشار : 27 شهریور 1391, 23:17
» اخبار مرتبط:
» اشتراک گزاری خبر
چند رسانه ای
.jpeg)