» بی‌عقلی، نعمتی که به برخی عطا شد!

سیدرضا اکرمی* اصل سفر رئیس‌جمهور به نیویورک با توجه به اینکه این اولین سفر جدی بین‌المللی ایشان بود حاوی نکاتی بود. باید از هر فرصت، فضا و تریبونی استفاده کرد تا نظام جمهوری اسلامی را به دنیا بهتر معرفی نمود باید با استفاده از هر تریبونی با بعضی از تبلیغاتی که حول اسلام‌هراسی و شیعه‌هراسی و ایرانی‌هراسی می‌شود مقابله کرد. خوشبختانه آقای روحانی در این سفر صدای ایران بود و در مصاحبه‌ها و سخنرانی‌هایشان این فرصت را غنیمت شمردند. در این سفر ارتباطاتی با اروپا برقرار و در این زمینه از فرصت گفت‌وگو با فرانسه، ایتالیا و اتریش به خوبی استفاده شد. همچنین برای اولین بار علاوه بر نشست‌های 1+5، بصورت مستقیم با آمریکا در سطح وزیر خارجه و رئیس‌جمهور گفت‌وگو صورت گرفت که این نیز فرصت خوبی بود و به خوبی از آن استفاده شد. البته نباید انتظار داشته باشیم که بعد از چند دهه از قطع ارتباط با آمریکاخیلی ساده همه مسائل در یک هفته یا یک ماه حل شود. این نشست‌ها با رویکرد اعتمادسازی باید به کرات برگزار شوند تا دو طرف بتوانند حرفشان را به یکدیگر تفهیم کنند و به ادبیات مشترکی برسند. در این مذاکرات مشخص خواهد شد که آمریکا دنبال بهانه است یا در برخوردش صداقت دارد. اگر آمریکا به دنبال اطمینان‌سازی باشد می‌توان طور دیگری نتیجه‌گیری کرد. مثلا اگر بحث‌هایی مانند اینکه ایران در دل کوه تاسیسات آنچنانی دارد مطرح شد دیگر قابل قبول نیست چرا که با وجود نظارت آژانس این امکان وجود ندارد که حرکتی خارج از چارچوب قوانین صورت گیرد و از همه مهم‌تر فتوای مقام معظم رهبری است که فرموده‌اند ساخت یا استفاده از سلاح اتمی حرام است و اساسا ایران به دیگر کشورها هم توصیه می‌کند که به دنبال سلاح هسته‌‌ای نباشند. با این شرایط اگر در مذاکرات مستقیم نتیجه‌‌ای هم نگرفتیم باز هم چیزی را از دست نداده‌ایم چراکه به دنیا ثابت خواهد شد آمریکا به دنبال بهانه‌گیری است و به دنبال ایجاد یک تفاهم و رابطه منطقی نبوده است. با این مقدمه می‌رسیم به حوادثی که هنگام ورود رئیس‌جمهور به تهران در فرودگاه مهرآباد روی داد؛ جدای از جمعیتی که برای استقبال از ایشان رفته بودند، عده کمی هم برخورد متفاوتی داشتند. در خصوص اعتراضاتی که به ایشان صورت گرفت باید گفت که اگر اینگونه اقدامات در همین حد باشند قابل تحملند. طبیعتا در بین هر 10نفر، فردی هم خواهد بود که حرف انسان را نفهمد یا اصلا نخواهد بفهمد. با این افراد باید مدارا و تحمل کرد. قرآن هم می‌گوید که اگر به فرد جاهلی برخوردید به او سلام کنید. اگر در کار عاقلانه‌ای فردی بود که منطق را متوجه نشد باید کار درست را انجام داد و او را هم تحمل کرد. در زمان ورود آقای روحانی به آمریکا هم عده‌ای از ورشکستگان سیاسی و منافقین جمع شدند و علیه ایشان شعار دادند. دکتر روحانی فقط دو یا سه ماه است که بر مسند ریاست‌جمهوری نشسته‌اند و هنوز فرصتی برای انجام کار خاصی نداشته‌اند اما همین منش، بینش، آرامش و کوشش ایشان آرامشی را در کشور ایجاد کرده که بسیار ارزشمند است. در هر حال در خصوص برخوردهای نادرستی که با ایشان در تهران صورت گرفت باید گفت که بی‌عقلی هم نعمتی است که خداوند به بعضی‌ها عطا نموده است.

*عضو جامعه روحانیت مبارز