» اضطراب جاده ای که رهایم نمی کند* *به قلم فعال سیاسی،رسانه ای کهگیلویه ،ستارآبستان

*به قلم فعال سیاسی،رسانه ای کهگیلویه ،ستارآبستان*

وقتي بچه بودم، هرگاه همراه خانواده‌ برای درمان ویا کارهای ضروری به دهدشت مرکز شهرستان کهگیلویه به مسافرت میرفتیم، اضطراب و ترسي غیرقابل وصف بر من غلبه می‌کرد. 

اضطراب ناشي از پیچ‌های گردنه‌ی *مله ی گل**كه در آن زمان جاده‌ی چاروسا ودیشموک به دهدشت از آن مسير عبور می‌کرد.

استرس راه طولاني و پر از گردوخاکی كه بايد چندين گردنه‌ی ديگر ازجمله گردنه‌ی مله گل را ساعت‌ها طي می‌کردیم و هميشه من و اكثر مسافران ماشین های تویتای باری را دچار تهوع و استفراغ می‌کرد و بايد هميشه كيسه نايلون و دستمال براي تميزكاري لباس‌هایمان همراه می‌بردیم. 

اين مربوط به فصلي بود كه جاده‌ی خاكي و پرپیچ‌وخم چاروسابه دهدشت برفي و یخ‌زده نبود؛ اما در فصل باران و سرما حوادثِ مسافران اين جاده‌ها حديث مفصل ديگري داشت كه در اين مجال كوتاه فرصت بيان آن نيست.

زماني كه به سن جواني رسيدم براي مسافرت به دهدشت و ساير نقاط ايران، ديگر از جاده‌ی پرپیچ خم *مله ی گل* عبور نمی‌کردیم بلكه از راهی که که میانبرشده بود وبا احداث تونل ،پیچ های پر پیچ خم *مله ی گل**رو حذف کرده بود و سواری‌هایی كه هميشه بيش از ظرفيت خود مسافر حمل می‌کردند از مسير همان جاده به با کمی کوتاهی راه به دهدشت می‌رفتیم.


جاده گاهي خاكي و پر از چاله و گاهي آسفالت بود و خلاصه تا به دهدشت می‌رسیدیم جانمان به لب می‌رسید.

 مسیری پر از چاله و پیچ‌های نود درجه و پرتگاه‌های خطرناكی که رفتن توي اين جاده جرئت می‌خواست، کم‌کم نام جاذبه های گردشگری وومکان های زیارتی چاروسا ودیشموک بر سر زبان‌ها افتاد و سروکله‌ی گردشگرها در چاروسا پيدا شد و روزبه‌روز بر تعدادشان بيشتر می‌شد.


در اين شرايط چنين جاده‌ای براي چاروسا كه توريستي بودن را يدك می‌کشید زيبنده مديران استان و شهرستان نبود.


براي مرمت و اصلاح جاده هرساله به‌صورت قطره‌ای بودجه‌هایی را اختصاص می‌دادند و قطعه‌هایی از آن را اصلاح می‌کردند اما زمان اين اصلاح و تعمير و مرمت چنان طولاني می‌شد كه قسمت‌های قبلي آن دوباره تخريب می‌شد و به تعمير نياز پيدا می‌کرد و اين داستان تا امروز كه جاده‌ی چاروسا به دهدشت مسيري پرترددو واز جهاتی هم مرز بودن با خوزستان از سمت دیشموک هست ادامه دارد.


درگذشته‌های دور تعداد خودروهاي شخصي كم بود و مردم بيشتر با وسیله‌ی نقلیه‌ی عمومی واکثریت باری مسافرت می‌کردند و جمعيت چاروسا ودیشموک بسیار کمتر بود و جاده‌ی چاروسا به دهدشت شايد مناسب به نظر می‌رسید؛ اما اکنون‌که جمعيت دوبخش دیشموک وچاروسا افزایش یافته هيچ عقل سليمي آن را برای ارتباط چاروسا بادیگر شهرها واستانها مناسب نمی‌بیند، زيرا هرساله از سراسر ايران و بسياري اتباع خارجی و هزاران گردشگر براي ديدن درياچه دیشموک ، امامزاده میرسالار ع امامزاده نورالدین ع وامامزاده سیدمحمود ع ونگین سبز وابشار بلند کمردوغ ، وروستای توریست پذیز الگن ودشت های دشت گل برفکوه وکوه های سیاه وسیلم سر به فلك كشيده و زیبایی‌های ديگر چاروسا ودیشموک به اين منطقه مسافرت می‌کنند ، بله تنها راهي كه چاروسا را به نقاط ديگر متصل می‌کند جاده‌ای كه اكنون نه‌تنها روزانه هزاران مسافر از آن عبور می‌کنند بلكه مسير ترانزيت خیل عظیمی از مسافران وتجاران خوزستانی به مرکز استان کهگیلویه وبویراحمد ودیگر استانها شده .

اكنون هر بار كه عزيزي را درراه چاروسابه دهدشت میبینم يا وقتی‌که براي مسافرت از اين راه می‌گذرم، دوباره دچار اضطراب و استرس و ترس می‌شوم چون هرلحظه نگران تصادف و حوادث ناگوار اين جاده هستم و حتماً در اين جاده‌ی بسيار شلوغ و پرخطر يا كاميوني واژگون شده يا خودرویي در ته درّه، يا تانكري كه ماشينی سواري را له كرده و يا خود را در ميان تانكرها يا به قول چاروسایی ها درجاده مرگ و بمب‌های متحرك ، قابل اشتعال می‌بینم و تا مدت‌ها تأثير منفي اين نگراني و صحنه‌های ناگوار اين راه، روح و روانم را آزار می‌دهد.


اين راه فرعي غیراستاندارد من و همه‌ی چاروسایی ها ودیشموک ها و تمام كساني كه روزي به اين راه می‌آیند را آزار می‌دهد.

 چنانكه شاهد بوديم اخيراً در حادثه‌ های جداگانه براثر واژگوني خودرو ها ی زیادی، ده‌ها نفر از هم‌وطنانم را در همین جاده مرگ از دست داده ایم و نه‌تنها خانواده‌هایشان داغدار شدند، بلكه مردم شهر از اين حادثه‌ی دردناك دچار شُك شد و تک‌تک دیشموک وچاروسایی ها و انسان‌های بااحساس و صاحب وجدان ديگر از اين غم و اندوه داغ‌دیده شدند.


اين فقط بخشي از حوادث ناگوار اين جاده است. بايد بگويم اين تنها من نيستم كه آرزو دارم چاروسا راه مناسب و استاندارد، زیرساخت های وزمینه پیشرفت داشته باشد بلكه اين خواسته‌ها به رؤياي دست نايافتني تمام مردم دوبخش تبدیل‌شده و مانند بغضي فروخفته گريبانمان را رها نمی‌کند.


من كه از كودكي هميشه آرزو داشتم چاروساودیشموک مظلوم ، دنج و خلوتم از گوشه تنهايي و فقر بيرون بيايد و همه براي ديدن تنها سرمايه و زیبایی‌اش، يعني آبشار کمردوغ ودریاچه دیشموک و طبيعت سرسبز به الگن بيايند.

اكنون بااین‌همه فاجعه و كشت و كشتار جاده‌ای از طلا شدن پشيمان شده‌ام و هميشه در آرزوي گذشته‌ی ساده و مس بودن منطقه ام هستم. البته اين به اين معنا نيست كه توسعه‌ی چاروسارا نمی‌پسندم بلكه توسعه‌ای را شايسته منطقه ام می‌دانم كه تمام فاکتورهای لازم را داشته باشد.

چنانكه در تعريف توسعه گفته‌اند: توسعه يعنی تغییر عوامل متعددی که منجر به پیشرفت توان عمومی جامعه در تمام زمینه‌های مختلف از قبیل پیشرفت تکنولوژیکی و فنی، دگرگونی‌های اجتماعی و اقتصادی شود،باشد.

مناطق دیشموک وچاروسا به دليل دارا بودن پتانسیل‌های مختلف، اين شرايط را دارد كه نه‌تنها خود توسعه پيدا كند، بلكه دروازه‌ی توسعه‌ی استان نيز شود.

مرز باخوزستان ودیگر شهرها باعث شده روزانه واردات کالاهای مورد نیاز امرارمعاش مردم برآورده گردد.

 توسعه وگسترش زیرساختها وپیشرفت این مناطق و رسيدن به اين امر بدون فراهم كردن زیرساخت‌های لازم كه مهم‌ترین آن ارتقا و توسعه‌ی راه‌های مواصلاتي اين مناطق است ممكن و ميسر نخواهد بود.

اگر چاروسا راه‌های مناسب و مدرن داشته باشد آمار گردشگران بسیار بيشتر می‌شود و نيز ميزان حمل‌ونقل دراین مناطق بیشتر و آسان‌تر می‌شود و به توسعه‌ی استان كهگیلویه وبویراحمد كمك چشمگيري خواهد كرد.

احداث جاده‌ی اصلي با استانداردهاي امروزي و چشم‌اندازی بیست‌ساله براي اين مناطق ضروري است و در كنار ساير فاكتورها به توسعه‌ی چاروساودیشموک كمك می‌کند. در سفرهای متعدد دولتمردان ومجریان امر اعلام شد كه جاده‌ی تعمیر اساسی نیاز وبرطرف میگردد كه جاده‌ای اصلي خواهد بود.  

 همچنين آرزومندم جاده‌ی احداث گرددکه اين شرايط را داشته باشد كه نسل آينده هوش مديران و كارشناسانِ نسلِ امروز ما را تحسين و براي احداث چنين جاده‌ای به آن‌ها افتخار كنند.


براي گسترش صنعت گردشگري و تجارت در چاروسا و ارتباط دادن آن با ساير نقاط بايد راه‌های ديگر اين مناطق به شهرها، واستانهای همجوار نيز اصلاح و ارتقا یابد، متأسفانه اين جاده بيش از سي سال است در دست تعمیرو مشكلات آن اگر رفع نگردد و پیچ‌های خطرناك آن حذف و پرتگاه‌هایش ايمن نشود، حادثه‌های دل‌خراش بسیاری تكرار خواهد شد.

همچنين جاده‌ی چاروسا به و پاتاوه كه از گردنه‌های زیرنا وامامزاده نورالدین میگزرد معمولاً در فصل زمستان به علت بارش برف و خطر ريزش کوه بسته می‌شود، می‌تواند چاروسارا از بمبست ارتباطی دربیاورد که شایسته هست متولیان امر نسبت به این مسیر نیز توجه خاصی کنن وامید هست با ایمن سازی در ابتداکار نسبت به این مسیر شاهد حوادث تلخ دراین مسیر نباشیم جاده‌های چاروسااصلی‌ترین كليد رفع محروميت اين منطقه است و علاوه بر اين هزینه‌های فراوان جاني و مالي را از دوش مردم و دولت برمی‌دارد.

امید هست درسال جدید قدم های مثبتی جهت رفع محرومیت زدایی در چاروسا ودیشموک برداشته گردد.

وسلام وعلیکم 

ستارآبستان