» کفه اصلاح‌طلبان سنگین‌تر شد

 رضا رئیسی: 27خرداد92 به هنگامه‌ای که آرای منتخبین شورای شهر چهارم خوانده شد و راه‌یافتگان به پارلمان شهری مشخص شدند، نتیجه به دست آمده تا بدان حد بینابینی و همتراز بود که دو جناح عمده حاضر در سپهر سیاسی خود را پیروز انتخابات نامیدند. نتیجه این دوره از انتخابات با همه ادوار اما متفاوت بود. پس از آن که با همت سیدمحمد خاتمی رئیس‌جمهور وقت و در راستای بسط مولفه‌های مردم‌سالاری، شوراهای شهر و روستا احیا شد همواره لیست منتخبین راه یافته به ساختمان بهشت به سوی یکی از طیف‌های سیاسی سنگینی محسوسی داشت. در شورای اول با توجه به اقبال و استقبال مردم نسبت به اصلاحات و اصلاح‌طلبان کرسی‌های شورا جملگی در ید اختیار این طیف بود اما رقابت‌های درونی پرکشش و مجادلات بی‌ضابطه فرسایشی مردم را ناامید کرده و همزمان با آخرین سال حضور دولت اصلاحات، در انتخابات دور دوم در انتخاباتی که از حسن اتفاق یکی از بازترین شرایط ممکن را داشت و همه سلایق حضور فراگیری داشتند، این لیست اصولگرایان بود که بطور تام و تمام شورای شهر را در اختیار گرفت. شورایی که زمینه‌ برآمدن محمود احمدی‌نژاد در راس صحنه سیاسی را فراهم کرده و نطفه قبض و بسط یک دهه‌ای عرصه سیاسی را برای اصولگرایان فراهم کرد. در انتخابات شورای سوم نیز این اصولگرایان بودند که اکثریت قابل توجه را در اختیار داشته و تنها چند چهره شاخص اصلاح طلب نیز به شورای سوم راه یافتند اما خرداد92 گویا سودایی دیگر در سر داشت. پس از تفوق اصلاح‌طلبان و اعتدالیون در انتخابات همزمان ریاست جمهوری همگان چشم به شورای شهر دوختند تا ببینند این بار کفه چه جناحی سنگینی می‌کند، اعلام نتایج اما نشان داد در این دوره هیچ طیفی را نمی‌شد پیروز مطلق نامید و همه چیز حالت بینابینی داشت؛ نکته‌ای که در انتخاب شهردار نیز نمایه‌هایی از آن هویدا شد و البته با تغییرات و فعل و انفعالاتی که اکنون رقم خورده باید گفت به تدریج کفه ترازو به سمت اصلاح‌طلبان سنگینی می‌کند؛ نکته‌ای که می‌تواند آبستن فعل و انفعالات تازه در شورای شهر باشد.

پینگ‌پنگ اصلاح‌طلبان و اصولگرایان

با اعلام نتایج انتخابات شورا در 27خرداد92 ترکیب راه‌یافتگان حکایت از توازنی شکننده میان دو جناح سیاسی داشت. هر دو طیف مدعی بودند که اکثریت را در اختیار داشته و دست بالا را در انتخاب شهردار خواهند داشت؛ نکته‌ای که در شهریور ماه و موسم انتخاب شهردار با پیچیدگی‌های عجیب و غریبی توأم شد. پس از آغاز به کار شورا و در حالی که هر دو طیف مدعی برتری و غلبه اردوگاه خود در انتخابات بودند و همگان چشم به دو عضو مستقل برای تعیین تکلیف در این میانه داشتند که با انتخاب احمد مسجدجامعی و پایان دادن به ریاست 10ساله مهدی چمران به نظر می‌رسید کفه اصلاح‌طلبان سنگین‌تر بوده و در وهله بعدی نامزد اصلی آنان که در هنگامه انتخابات نیز عنوان شده بود، شهردار تهران خواهد شد و پایانی بر شهرداری 8ساله قالیباف رقم خواهد زد اما در کمال ناباوری پس از آنکه آرای محسن هاشمی و محمدباقر قالیباف در دور اول رای‌گیری مساوی شد در دور دوم این قالیباف بود که با اختلاف دو رای برای سومین بار به عنوان شهردار تهران برگزیده شد. اعضای مستقل راه‌یافته، به محسن هاشمی رای داده بودند اما نکته‌ای که همه معادلات را دچار تغییر و تحول کرد آرای دو تن بود؛ احمد دنیامالی، نامزدی که در لیست دو جناح قرار داشت و بخش عمده‌ای از آرای خود را به اصلاح‌طلبان وامداربود به نفع قالیباف رای داده بود و از آن مهم‌تر آن که نامزد رسمی طیف اصلاح‌طلبان یعنی الهه راستگو در اقدامی بی‌سابقه و خلاف اصول متعارف به نامزد رقیب رای داد! قالیباف به ساختمان بهشت رفت اما تغییر و تحولات تازه در شورای شهر حاکی از آنست که با همه این اوصاف کفه ترازو به سمت اصلاح‌طلبان چرخش یافته و این می‌تواند با توجه به حواشی پیرامونی سرنوشتی تازه برای شورای شهر چهارم و شهردار منتخب آنان ایجاد کند.

تغییرات به نفع اصلاح‌طلبان

شاید هنوز این سوال پابرجا باشد که بالاخره چه اردوگاه سیاسی درانتخابات چهارمین دوره شورای شهر طیف پیروز نام گرفت؟ روی کاغذ دو طرف، آرای همسانی داشتند و اگر بخواهیم انتخاب قالیباف را ملاک قرار دهیم این اصولگرایان بودند که مقصود حاصل کردند اما نکته آنجاست که اگر بخواهیم تجمیع اعضای اصلی و علی‌البدل را محسوب کنیم چربش محسوس با اصلا‌ح‌طلبان است. در این دوره اعضای شورا 31تن هستند و همانطور که اشاره رفت در ترکیب اعضای اصلی، دو طرف چربشی بر یکدیگر ندارند اما در اعضای علی‌البدل برتری کامل با اصلاح‌طلبان است. این نکته البته مولود آن است که بسیاری از اعضای شاخص اصلاح‌طلبان همچون معصومه ابتکار و محسن هاشمی و... ردصلاحیت شدند و خود اصلاح‌طلبان نیز به دلایل مختلف در چینش لیست انتخاباتی ضعیف عمل کرده و نتیجه آن شد که بسیاری از اصلاح‌طلبان در پشت دروازه‌های شورا باقی بمانند اما با جابه‌جایی‌های اخیر بالاخره زمینه برای حضور آنان و در نتیجه سنگین‌تر شدن کفه ترازو به سمت اصلاح‌طلبان فراهم شده است. اولین عضوی که از شورای شهر خداحافظی کرد محمدمهدی مفتح اصولگرا بود که همزمان در انتخابات مجلس نیز حضور یافته و به علت راهیابی‌اش به بهارستان قید ساختمان بهشت را زد. با خداحافظی وی مسعود سلطانی‌فر اولین عضو علی‌البدل اصلاح‌طلبان به شورا راه یافت. پس از وی مهدی حجت که به میراث فرهنگی رفته بود نیز استعفا داده و ولی‌ا... شجاع پوریان دیگر عضو اصلاح‌طلب به شورا اضافه شد. با ریاست مسعود سلطانی‌فر بر میراث فرهنگی، علی صابری یک اصلاح‌طلب دیگر جایگزین وی شد و اکنون با استعفای احمد دنیامالی از حامیان قالیباف در شورا برای کاندیداتوری در انتخابات فدراسیون قایقرانی، افشین حبیب‌زاده یک اصلاح‌طلب دیگر جایگزین وی می‌شود.

در نهایت...

اکنون با این فعل و انفعالات بی‌گمان کفه اصلاح‌طلبان در شورای شهر سنگینی محسوسی یافته است. این نکته به هنگامه‌ای اهمیت خطیری دارد که بدانیم پرونده شهرداری محمدباقر قالیباف در دیوان عدالت اداری به جریان افتاده و از آن حیث که معترضین معتقدند وفق قوانین موضوعه وی نمی‌تواند برای سه دوره متوالی شهردار تهران باشد، اگر بر این اساس حکم عزل وی از سمتش داده شود آنگاه در انتخاب شهردار تازه تهران با ترکیب جدید، این اصلاح‌طلبان هستند که می‌توانند کاندیدای مطلوب خود را به مدیریت کلانشهر تهران رسانده و یک گلوگاه راهبردی دیگر را نیز از رقیب سیاسی خود باز ستانند.