اندر حکایت برخی شیرینی فروشی ها؛
رعایت بهداشت در کارگاههای شیرینیپزی از جمله مواردی است که باید مورد توجه مدیران شیرینی فروشیها و اداره بهداشت قرار گیرد تا کیفیت فدای ظاهر زیبای شیرینیها و نام بعضی از قنادیها نشود.
شیرینی هایی که در چشم مشتری فرو می رود
اندر حکایت برخی شیرینی فروشی ها؛
رعایت بهداشت در کارگاههای شیرینیپزی از جمله مواردی است که باید مورد توجه مدیران شیرینی فروشیها و اداره بهداشت قرار گیرد تا کیفیت فدای ظاهر زیبای شیرینیها و نام بعضی از قنادیها نشود.
آیا بهداشت و قوانین بهداشتی در قنادی های گچساران رعایت می شود یا خیر؟
آیا شیرینی فروش های گچساران کیفیت را فدای کمیت می کنند یا بر عکس؟
آیا صف های طولانی در شیرینی فروشی ها و فروش بالای آن ها به ارتقای خدمات آن ها کمک می کند یا تعهد و اطمینان به خریدار قربانی افزایش محصولات غیر استاندارد می شود؟
کیک ها، شیرینی های تر و خشک و تمامی شیرینی های خوشمزه ای که به مشتری ها چشمک می زند و مشتری را ترغیب به خرید می کند.
در گچساران، بازار بعضی از شیرینی فروشی ها همیشه گرم است، فرقی نمی کند ایام شادی و عید باشد یا شب یلدا و ...، شاید این گرمی بازار برخی از این شیرینی فروشی ها تنها دلیلش اصطلاحا اسم در کردن آن قنادی باشد.
گرچه برخی از شیرینی فروش های شهرمان همیشه در کنار کیفیت و خدمات خود مشتری مدار هم هستند، علاوه بر آن همیشه در صدد ارائه بهترین خدمات و دریافت استانداردها هستند.
نکته حائز اهمیت در شیرینی فروشی ها این است که ظاهر مغازه آنچنانی، پرسنل زیبا و خوش پوش با لباس کارهای سفید و گاهی هم کلاهی به سر، که سفیدی لباس هایشان چون برف می درخشد، اما این ها تنها یک طرف قضیه است و پشت پرده ویترین ها، دکورهای زیبا همچنین یخچال های بدون لک که شیرینی های رنگارنگ آن منتظر مشتری ها هستند، داخل کارگاه های قنادی چه می گذرد؟ آیا نظافت در پشت پرده هم رعایت می شود؟
شیرینی زنجیری
آیا قوانین بهداشتی، لباس کارهای سفید و بدون لک، موهای پوشیده در کلاه در کارگاه ها هم دیده می شود؟ یا تنها رابطی کیک ها و شیرینی های آماده را به داخل قنادی می آورد و خریداران از دنیا بی خبر با حداقل چندین اسکناس هزار تومانی و به امید شیرین شدن کام خود و خانواده شان شیرینی می خرند و به خانه هایشان می روند، البته ممکن است میهمان هم داشته باشند و ناگهان در هنگام تناول این شیرینی چرب و خوشمزه، چشم آن ها به زنجیر سیاهی می خورد که... و این گونه می شود داستان شیرینی های زنجیری که چشم بعضی از خریداران را برای همیشه از خوردن شیرینی می اندازد.
آقایی که از مشتریان یکی از شیرینی فروشی های معروف در مسیر بالا شهر گچساران است، می گوید؛ در چند روز گذشته کیک خامه ی خریدم و به منزل رفتم، از قضا آن روز هم مهمان داشتم، در ظرف یکی از مهمانان زنجیر سیاه پوسیده حدود سه یا چهار سانتی متر پیدا شد و آبروی مرا برد، فردای آن روز زنجیر سیاه که خرده های شیرینی به آن چسبیده بود را نگه داشته بودم و به محل کارم برده و به همکارانم نشان دادم.
این آقا گفت من جعبه آن شیرینی فروشی را نگه داشته ام تا هرگز پا به این شیرینی فروشی نگذارم، چون خدا می داند ممکن است سری بعد چه در کیک دیده شود.
البته در پایان لازم به ذکر است، همه قنادی ها را نمی شود به یک چوب زد، شیرینی فروشی هایی هم هستند که سالیان سال است در شهر شیرینی می فروشند اما بدون حتی یک ...
» اخبار مرتبط:
» اشتراک گزاری خبر