به گزارش راک نیوز ، برخی از روستاهای شهرستان به ویژه در بخش دیشموک دورافتاده و دور از چشم مسؤولان هستند. مردم این روستاها در سایه بیتوجهی مسؤولان با محرومیت انس گرفته و با مشکلات دست و پنجه نرم میکنند.
«موردراز» در 20 کیلومتری دیشموک و 110 کیلومتری مرکز شهرستان یکی از روستاهایی است که جبر جغرافیایی آنها را از خدماترسانی مناسب محروم کرده است.
کاروان سلامت جمعیت هلالاحمر سفر به روستاهای محروم را یک سالی میشود آغاز کرده و به عمق محرومیتها سفر میکند.
«موردراز» بیست و پنجمین مقصد این کاروان بود؛ ویزیت و توزیع داروی رایگان، توزیع اقلام غذایی و البسه از جمله خدمات کاروان سلامت است که در هر روستایی اجرا میشود.
شاید باور وجود روستایی فاقد گاز، مدرسه، راه ارتباطی مناسب، خانه بهداشت و... با گذشت چهار دهه از انقلاب بعید به نظر برسد اما «موردراز» در حالی که بیش از 100 نفر در این روستا از کمترین امکانات رفاهی برای یک زندگی حداقلی برخوردارند مصداق بارز این نداشتنها است.
«موردراز» که روزگاری به خاطر روان بودن آب در دشتها در بخش کشاورزی و دامپروری رونق داشت امروز اما به خاطر خشکسالی حتی چشمه تأمین آب شرب هم خشکیده و حال و هوای گذشته در آن رنگ باخته است.
زنان روستا کمرشان زیر بار کارهای روزمره خم شده است؛ آوردن هیزم از کوه، نگهداری از گوسفندان، بر دوش گرفتن مشک و بشکههای آب از جمله کارهایی است که زنان موردراز در کنار خانهداری انجام میدهند.
با هر کدام از زنان که هم صحبت شدم از انواع بیماری خود مینالید؛ آنها از نبود ماما در خانهبهداشت روستای همجوار(دشتک) گفتند و اینکه خدمات این واحد بهداشتی در حد مراقبت وزن و قد است!
چشمه متعلق به ده دیگری است، دو تا سه روزی یک بار آب به ما میرسد میرویم از چشمههای دورتر با مشک آب میآوریم، جاده خراب است، زمستان راه به کلی قطع است، اگر کسی مریض شود بر دوش مردم تا جاده اصلی رسانده میشود تا برای رضای خدا خودرویی پیدا شود و تا شهر برساند اگر هم نرسد باید بمیرد،پزشکان به روستا سرکشی میکنند ماما حضور پیدا نمیکند اینها بخشی از درد دلهای زنان موردراز است که ملتمسانه از خبرنگار میخواهد به گوش مسؤولان برسد.
موسی نریمیسا میگوید 12 سال رئیس شورای روستا بودم و حالا دو سالی میشود که به علت از حد نصاب افتادن جمعیت،شورای روستا منحل شده و دهیار هم ندارد.
او که حالا معتمد روستا است به فارس میگوید: به محض بارندگی راه ارتباطی روستا که یک کیلومتری تا آسفالت فاصله دارد به کلی قطع میشود،فصل تابستان گرد و خاک و در زمستان گل و لای جاده مردم را آزار میدهد.از ما خودیاری میخواهند که جاده را آسفالت کنند مردم فقیرند و توانایی مالی نداریم.
نریمیسا ادامه داد: آب آشامیدنی نداریم چشمه خشکیده و در حد دو ساعت آب داریم.
این مرد روستایی گفت: بر اثر نبود امکانات بسیاری از مردم مهاجرت کردند در حال حاضر 24 خانوار در روستا ساکن است انتخابات شورای روستا برگزار نمیشود شورا دو دوره است که منحل شده دهیار هم نداریم جزء روستای دشتک به حساب میآییم.میگویند باید 120 تا 200 نفر جمعیت باید داشته باشد.
وی، تصریح کرد: نفت هم به ما نمیرسد تانکر نفت به دشتک میآید ممکن است برخی روزها در طول سال چند روز نفت نداشته باشند، جنگلبان هم اجازه قطع درختان و تهیه هیزم نمیدهد ما را جریمه میکند وقتهایی هم که نفت به ما نمیرسد مجبوریم آزاد از دیشموک و یا قلعهرئیسی بخریم هزینه حمل 80 هزار تومان تا دیشموک 120 هزار تومان تا قلعهرئیسی باید هزینه پرداخت کنیم.
جوانان روستا نبود اینترنت و قطعی شبکههای تلویزیون را مهمترین مشکل خود عنوان کردند.
سید عادل رهبریان درباره اعزام بیست و پنجمین کاروان سلامت هلالاحمر به فارس گفت: با توجه به نیاز روستاهای دورافتاده به خدمات این بار سفر به «موردراز»در دستور کار قرار گرفت و با همراهی پزشک، بازرس جمعیت هلالاحمر و خبرنگاران راهی روستا شدیم.
رئیس جمعیت هلالاحمر کهگیلویه گفت: در این کاروان به 110 نفر خدمات درمانی رایگان اعم از ویزیت و توزیع دارو ارائه شد.
رهبریان، بیان کرد: علاوه بر ویزیت رایگان و دارو به ارزش دو میلیون تومان سبدهای غذایی به ارزش سه میلیون تومان بین مردم توزیع شد.
وی، ضمن قدردانی از حمایت نماینده مردم شهرستان در مجلس و نیز مدیرعامل جمعیت هلالاحمر استان با بیان اینکه فرماندار شهرستان از سفرهای کاروان سلامت استقبال میکند و این کار را کمک به محرومیتزدایی از روستاها میداند، گفت: قرار بود دکتر نیکبخت در این سفر ما را همراهی کند که به علت شرایط کاری مقدور نشد اما در سفرهای بعدی حتما کاروان سلامت را همراهی خواهد کرد.
علیبخش فرامرزی مسؤول مرکز خدمات جامع سلامت دیشموک هم به خبرنگاران گفت:هفتهای یک بار پزشک و ماما در خانهبهداشت دشتک زنان باردار، کودکان، بیماران فشار خون و دیابتی و دیگر بیماران را ویزیت و پروندهها را بررسی میکند.
به گزارش فارس، سفر ما به موردراز تمام شد اما مردم روستا چشم انتظار حضور و حمایت مسؤولان هستند؛ مردمی که به امید گزارش رسانهها لبخند به چهرهشان نشست و امیدوار شدند که شاید به مشکلات آنها رسیدگی شود.توجه به روستاها ضروری به نظر میرسد استمرار کمتوجهی به روستاها افزایش مهاجرت و خالی از سکنه شدن روستاها را در پی دارد.
===========================
گزارش و عکس: طیبهسادات سعادتینیک
==========================
» اخبار مرتبط:
» اشتراک گزاری خبر