» شانزده سال؟یعنی ریل گذاری در مسیر توسعه کهگیلویه بزرگ!!

شانزده سال؟یعنی ریل گذاری در مسیر توسعه کهگیلویه بزرگ! 

به قلم سید کرامت الله کشاورز

اسفندماه ۱۳۹۸

یقین دارم که مخاطبین بسیار با مشاهده عنوان یاداشت بدون مطالعه یک قضاوت منفی داشته وبه قولی قاضی نرفته حکم را صادر می نمایند!!

ولی خواهش؛ استدعا ؛حقیر: اینست .که با مطالعه کامل مطلب اظهار نڟر قضاوت عادلانه داشته باشند

اینکه کهگیلویه بزرگ تا قبل از انقلاب سر امد از محرومیت در ابعاد بسیار وحوزه های گوناگون بود. شک تردیدی وجود نداشته.

واینکه با وقوع انقلاب بیش از یک دهه کشور در گیر جنگ وخنثی کردن انواع اقسام حرکتهای ضد انقلاب می بود برای همه گان یک واقعیت انکار ناپذیر بوده.

در چنین شرایطی نه تنها روستاها ی کهگیلویه بزرگ از نعمت امکانات اولیه بر خوردار نبودن بلکه قریب به اتفاق شهرها شهرکها مراکز بخشها فقط نامهای این چنینی را یدک داشتن..

حال طرح این پرسش که در چنین شرایطی اولویت چیست؟؟باید پاسخ ان داده شود. واز طرف دیگر در چنین اوضاع احوالی اولویت خواستهای مردمی چه باید باشد.دیگر پرسشیست که نیازمند جواب عامه پسند است.

طبیعت موجودات زنده ودر راس انان انسان چنین است که نیازمندی بر بقا را اولویت قرار داده چرا! اگر چنین نباشد زنده بودن؛ زندگی؛ معنی ؛مفهوم نخواهد داشت.

وهمیشه اوقات سه عنصر اساسی در بقا با اولویت وجودش به معنی بقاست .یعنی. هوا ..اب...خوراک 

هرچند که عنصر هوا اگه نباشد یعنی عدم حیات ولی سایر موارد وفاکتورهای زنده بودن زیستن دست انسان در انها دخیل است که در این خصوص حاکمیت جمعی چنین وظیفه ای را در اولویت کاری خود دارد! یعنی ایجاد شرایط مناسب در جهت تامین کمی وکیفی خدمات اولیه از جمله اب برق جاده وو....چرا که اینگونه اقدامات زمینه ساز گامهای بلند تراست . به طوریکه هر گام در وقت خود برداشته شود.

بر همگان اشکاراست که عمق محرومیت به جامانده از حاکمیتهای ماقبل از انقلاب وگاها ندانم کاریهای نسلی باعث شده بود تا در چنین شهرستانی بیش از یک هزار روستا ان هم به صورت پراکنده ودر نقاط صعب العبور کوهستانی فاقد هر گونه امکانات اولیه باشد .این چنین شرایطی باعث بوده تا امروزه بنده نوعی دست به اتش داشته به خود اجازه دهم واز برخی واقعیتها دفاع نمایم ویقین داشته باشم که دفاعیاتم بر واقعیت منطبق بوده ان هم بدون هیچ اجبار وچشم داشت طمع توقعی. 

باید پذیرفت نه تنها ۱۶ سال بلکه بیشتر نیار بود تا کهگیلویه ما بستری برای توسعه در خود احساس نماید.بی انصافیست که اگر دانسته عیر واقع به خورد نسل جوان دهیم وانانرا از واقعیات نه شخص بلکه انقلاب به دور نگه داریم چرا که نسل انقلابی دهه های شصت هفتاد همه چیز را می دانند اگر یک بر اساس واقعیتها یک بررسی انجام پذیرد می بینیم که با ارایه خدمات اولیه به مناطق روستایی وحتی شهری حوزه کهگیلویه بزرگ وتثبیت روستاییان در محل ومحدوده خود توجه مدیران سطوح مختلف ومحوریت نمایندگان ادوار مختلف توجه به سمت سوی توسعه یافتگی دوچندان گردید ودیدیم که بسباری طرح پروڗه با رنگ توسعه ای کلیک خورد از جمله محورهای مواصلاتی ارتقاع مناطق از دهستان به بخش وبخشی به شهری شهرستانی ایجاد مراکز علمی دانشگاهی ..طرح پروژهاب کلان ابی وو.. البته که اینگونه موارد در خور کهگیلویه ای با نقش بی بدیلش در تثبت انقلاب نیست .ولی از طرفی هم باید بدانیم وبپذیریم که سهم ما در محرومیت وزدودن ان بیش از دیگر مناطق توسعه یافته بوده که باید عکس مصداق هر که بامش بیش برفش بیشتر را پذیرفت!!

امروزه هر گونه توسعه یافتگی ریز یا کلان نیازمند زیر ساخت وریل مناسب خود است..هر منطفی که خلاف چنین واقعیتی باشد محکوم به فناست .

همه ماها به وضوع دیدیم شنیدیم که ایجاد هر گونه صنایع کوچک بزرگ بدون وجود زیر ساخت اولیه ای همچون اب برق گاز وو..محکوم به شکست فنا پذیر است 

هر چند که این مقوله به درازا کشیده شد.ولی ضرورت دارد مخاطبین ارجمند بدون هر گونه تعصب حساسیت خاص سیاسی ایلی طایفه ای پذیرای واقعیات باشیم هر چند که یک واقعیت یا واقعیاتب بسیار کوچک در لا به لای هزاران عیر واقع نتوانسته باشد خود را ایان نماید پس وظیفه انسان واقع گراست که به دنبال واقعیت باشد واز ان در هر محفل مجلسی دفاع نماید .ودرجهت خدمت به شهرستانمان داستانسرایها وکی چه کار کرد ۱۶ سال بیست سال وو...چه شد چه گذشت را بدور بگذاریم دست در دست هم مدیران نماینده خود را در جهت خدمت گذاری تشویق نماییم وسلام 

سید کرامت الله کشاورز

اسفند ماه ۱۳۹۸