» مدیر توانا، شهروند پویا/به قلم خلیل مهرجو

 سیاست نشان داده است که با نگاه از بالا به پایین و بدون در نظر گرفتن مردم نمی توان به مدل توسعه ای د جنبه های مختلف اقتصادی،سیاسی،اجتماعی ، فرهنگی و ‌... دست یافت بر همین اساس مهمترین و اصولی ترین روش مدیریت شهری را باید در مشارکت مردم و توجه به آرا و نظر آنها جست و جو کرد

عموما شهروندان به عنوان پذیرندگان و بعضا اجرا کنندگان برنامه های مدیران شهری نقشی فراتر از فرمانبر را دارا هستند و نمی توان تنها با چشم مجری دستورالعمل ها آنها را دید امری که متاسفانه مغفول و محذوف مانده است و مدیران تنها در شعارهایشان برای مردم جایگاه قائل هستند و همینکه بر اریکه قدرت تکیه زدند به ناگاه خود را برتر از مردم و بری از خطا می بینند و مردم را ابزاری می دانند که تنها و تنها باید راستای اوامر و فرامین آنها گام بردارند این در صورتی است که در واقع این مردم هستند که به مسئولان قدرت را تفویض کرده اند تا در راستای انجام خدمات به جامعه و شهروندان از قدرت بدست آمده استفاده کنند 

متاسفانه این عدم شنیدن صدای مردم و نبود گوش شنوا به پارلمان شهری نیز راه پیدا کرده است و اعضای شوراها بدون ایجاد راهکارهای لازم جهت شنیدن دغدغه های مردم و بستر سازی برای استفاده از توان و ظرفیت فکری و مشارکتی شهروندان ، به اعمال نظر در مدیریتی شهری می پردازند که باید در جهت منافع مردم باشد ولی عملا همین نشنیدن صدای مردم راه را بر مشارکت دادن نظر شهروندان سد می کند و همین امر نارضایتی و عدم استقبال شهروندان از برنامه های مطرح شده توسط مدیران شهری را به همراه دارد

متدها و شیوه های نوین اداره شهری ، مشارکت و دخیل بودن شهروندان در تصمیمات کلان مدیریتی را امری اجتناب ناپذیر می داند و اصولا بیانگر این اصل مهم است که بدون همراهی شهروند هیچ برنامه ای قابلیت اجرایی و موفقیت عملی را نخواهد داشت

بنابر این بر تصمیم گیران و تصمیم سازان شهری است که با در نظر گرفتن مردم و شهروندان و مبتنی کردن برنامه ها با خواست مردم از طریق ارتباط پویا با شهروندان جهت توسعه شهری گام بردارند و مدل توسعه مشارکتی را به عنوان تنها نسخه قابل اجرا در مدیریت شهری ، شهروندمدار به کار‌گیرند