ماندانا عصری ،همکار رسانه ای این پایگاه خبری در یاداشتی آورده:
دلنوشته ای برای این دلتنگی بزرگ و همیشگی !
به هیشکی برنخوره !
این فقط استنباط منه که ...
شاید:
اونایی که می تونن واژه های دردمندی رو زیبا ادا کنند،
رقصِ سکوتِ
سطحِ چاهِ آبی رو می بینندکه فقط بازتاب خنده خورشیدهِ ...
خنده ی خورشید زیباست ،
امّا وقتی میره ، دلتنگی داره ...
و میشه هزاران
هزار واژه و جمله ی زیبا
برای این دلتنگی گفت و سرود... !
ولی اونایی که یه بارِ سنگینی رو با طناب تحمّل
به قعر چاهِ دلشون انداختند
می دونن که هیچ کدوم از اون واژه ها ،
به درد این
سنگ نمی خوره..!
اونا ، تنها با خنده ی خورشید می خندند
و با رفتنش ،
به انتظار فردا می مونن ،
تا بازم بخندند...
تا سطحِ چاه
به هم نخوره ،
و کسی ته دلشونو نبینه...!