» نمایش کارگردان دهدشتی بابازی بهاره رهنما وپژمان جمشیدی درشیراز به روی صحنه رفت

نمایش "بادی که تورا خشک کرد مرا برد..." درشیراز به روی صحنه رفت،"بادی که تو را برد، مرا خشک کرد" به نویسندگی، طراحی و کارگردانی علی نرگس‌نژاد امروز دهم بهمن ماه یک اجرای دیگر نیز در شیراز و در تالار حافظ خواهد داشت. چهره های سرشناسی در این تئاتر حضور دارند که ازجمله آن می توان به بهاره رهنما و پژمان جمشیدی اشاره کرد.
به گزارش راک نیوز ؛ این نمایش چند روزی هست که در شیراز به روی صحنه رفته وتماشاگران را به سالن کشانده ،اما خبرگزاری مهر در تحلیلی انتقادی این نمایش را اینگونه بررسی نموده:

البته در این میان تماشاگران انتقاداتی نیز به کیفیت تئاتر مذکور داشته ومعتقدندکه  این اسامی هستند که بار این نمایش را بر دوش می کشند و خود تئاتر از لحاظ کیفی حرفی برای گفتن ندارد.

در این اجرا که با توجه به استقبالی که از دیگر نمایش های منتخب جشنواره بین المللی تئاتر فجر در شیراز شد و صندلی خالی در تالار حافظ به جا نگذاشته بود، علیرغم اینکه تماشاگران انتظاری بیش از بهاره رهنما و نمایش "این تابستان فراموشت کردم" که سال گذشته بخش گسترده ای از دوستداران تئاتر را در شیراز به تماشاخانه استاد هودی کشانید برآورده نکرد، نوع بازی خسته نقش های مکمل تنها به واسطه نام و شهرتی که این چهره ها به جا گذاشته اند این نکته را به فراموشی سپرد که مخاطب تئاتر شیراز با پشت سر گذاشتن اجراهایی مانند "ایوانف" امیررضا کوهستانی یا "خدای کشتار" علیرضا کوشک جلالی که با دستمایه قرار دادن نمایشنامه نویسان بزرگ دنیای تئاتر همچون چخوف و یاسمینا رضا نباید دست کم گرفته شوند.

برای آشتی مردم با تئاتر راه های دیگری هم هست

گرچه این کاری بس بزرگ و به جاست که برای آشتی مردم با هنر تئاتر نمی توان تلاش هایی چون کشاندن پای چهره های دیگر عرصه ها را نادیده گرفت، اما این انتقاد بر هنرمندان هم وارد است که راه های دیگری برای آشتی کنان مردم که اتفاقا در شیراز این آشتی خیلی وقت است صورت گرفته و کار به جایی رسیده که هنرمندان عرصه تئاتر فارس عرصه یکتای هنرمندی خود را محدود به شیراز و تالارهای ابوریحان و هودی نکرده اند و چه خوب می شد که دست اندرکاران حوزه نمایش و انجمن هنرهای نمایشی استان فارس به کارهای ملی مطرح بسنده نمی کردند و با دعوت از آنها که عطای شیراز را در هنر نمایش به لقایش بخشیدند موجبات آشتی هنرمندانی چون سجاد افشاریان که این روزها خوب در عرصه تماشاخانه های پایتخت می تازد یا میلاد اکبرنژاد،هنرمند تازه کوچ کرده به تهران را فراهم کنند تا اگر هم تلاشی صورت می گیرد برای ارتقا سطح تئاتری خاستگاه هنر ایران باشد.

نمایشی که فقط نام ها را یدک می کشد

با اینکه می شد نمایش "بادی که تورا خشک کرد مرا برد..." را فارغ از نامها و چهره ها در فضایی دیگر آنگونه که در بخش غیر رقابتی و مرور آثار سی و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر تجربه کرد، ارایه کرد این نمایش علیرغم قصه و روایت از ویژگی تازه ای برخوردار نیست و صرفا نام هاست که آنرا اداره می کنند.

نمایشنامه بیش از اینکه دارای جنبه های تصویری و اجرا باشد در حد یک دیالوگ یا حتی مونولوگ در سطح باقی می ماند. بازی ها اگرکه بشود آن را بازی نامید در عمق نمایشنامه  و جان تماشاگرنمی گنجد و دکور و صحنه نیز این سردی روابط و کنش ها را دوچندان کرده است. از سویی موسیقی نیز مانند آنچه در دیالوگ ها از ریتمی مناسب برخوردار نیست و آنرا تا حد یک تئاتر مدرسه ای نزول می دهد.

نمایش رادیویی "بادی که تورا خشک کرد مرا برد..."

آنها که در شبهای گذشته تالار حافظ را به خاطر اجرای تئاترهای میهمان شده از تهران برگزیدند در این میان اغلب با چهره ای که ناشی از سرخوردگی است در پایان این نمایش تالار را با دادن آرا جالب توجهی ترک می کنند که بخشی از این نظرات جالب توجه است.

این تماشاگران که تعدادشان کم هم نیست گرچه به این می اندیشیدند که دست کم چهره ای متفاوت از بازیگران تئاتر فوق ببینند.

علی حمیدی در گفتگو با خبرنگار مهر نمایشنامه "بادی که تورا خشک کرد مرا برد..." را در حد یک نمایش رادیویی عنوان می کرد، گفت: بازیگران این نمایش هیچ اکتی نداشتند و تنها دیالوگی را به صورتی تمرینی یا نمایشنامه خوانی بازگو می کنند.

.

تماشاگر دیگری که خود از چهره های تئاتری شیراز است اجرای چنین نمایشی را نوعی به بازی گرفتن حس اطمینان مخاطب به نام ها و چهره ها دانست و گفت: از آنجایی که تماشاگران در پی نام ها پا به سالن حافظ می گذارند با دیدن نمایشی سطحی و کم بنیه شاید این تصور را با خود همراه کنند که به نوعی به بازی گرفته شدند.

رساندن ناشیانه بطری آب به دست بازیگر هنگام اجرا

هنگام نمایش اگرچه سکوتی بی نظیر در سالن حافظ حکم فرماست، اما نکته قابل توجه دستی است که از گوشه پرده در عین بی تجربگی بطری فراموش شده آبی را به دست بازیگر زن نمایش می دهد تا شاید این هم به حساب بخشی از نمایش گذاشته شود. چراکه نمی شود میان این اجرا با یک نمایشنامه خوانی تمرینی تفاوتی قایل شد.

آنچه در این میان می توان نقطه اتکای این نمایش راه یافته به جشنواره تئاتر شیراز عنوان داشت، بهره بردن از یک ویدیو آرت است که کمک شایانی به روند یکنواخت و تک خطی نمایش کرده است، آنجا که تصاویر سه گانه شخصیت ها در کنار هم کنایه ای به بیگانگی شخصیت های قصه است.

در این میان تفاوت تئاتری که حرفه ایست با تئاتری پر طمطراق شاید در یک نکته باشد و آن نوع برخوردی است که با رسانه ها می شود، چراکه در شب های گذشته که عکاسان رسانه ها این مجال را یافتند که "بیوه های غمگین سالار جنگ" را پوشش تصویری همه جانبه ای بدهند در شب نخست اجرای نمایش "بادی که تورا خشک کرد مرا برد..." در حالی که همواره با مساعدت عوامل ارشاد و تالار حافظ روبه رو می شوند از عکاسی این نمایش به خاطر خواست بازیگر نقش اول زن آن مورد بی مهری قرار گرفتند تا نتوانند صحنه های این نمایش را به عکسی میهمان کند.

"بادی که تورا خشک کرد مرا برد..." در قالب جشنواره بین المللی تئاتر فجر شیراز امروز پنجشنبه نیز در دو سانس به روی صحنه می رود. این نمایش که با بازی بهاره رهنما و پژمان جمشیدی همراه است در بخش مرور آثار سی و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر قرار دارد

» اخبار مرتبط:

» اشتراک گزاری خبر

نام:*
ایمیل:*
متن نظر:
کد را وارد کنید: *

افزودن