» پریسا خزائیان: فرهنگ فردای هر قومی در گرو نگهبانی از دیروز است

مرزی که ما بین زبان لری وفارسی وهم چنین ترکی وفارسی و....وجود دارد هرروز کمتر می شود به طوری که خانواده ها ترجیح می دهند فرزندانشان به جای یاد گرفتن زبان محلی خاص شهر واستان خود به زبان فارسی صحبت کنند، یعنی به راحتی زمینه فراموشی زبانی که بخشی از گذشته وفرهنگ اوست را مهیا می کنند .

ولی این حذف بخشی از فرهنگ وهویت کودک وعدم انتقال آن به نسل جدید سبب گسست بین دو نسل شده که به نوبه خود سبب خود باختگی می شود چرا که خود باختگی درنتیجه عدم شناخت هویت وتاریخ وشناخت ارزشهاست.می توان گفت یکی از دلایلی که سبب شده است مرز فارسی ولری کم رنگ تر شود این است که زبان لری خط ونوشتار خاصی ندارد که آن را ثبت کند وحتی خود لر زبانان هم دست نوشته های همدیگر را نمی توانند بخوانند. دارا بودن ادبیات نوشتاری سبب می شود یک زبان برای همیشه زنده بماند وتا زمانی که اقدام به این کار نکرده ایم وفرهنگ لغت خود را ننوشته ایم ، هرروز بیش از پیش این سرمایه را ازدست می دهیم.

نمی گوئیم ترکی وکردی ولری را زبانهای متفاوت با دستور العمل ها وقواعد جدا ازهم می دانیم چرا که همه از یک زبان وآن هم فارسی است ولی این لهجه های متفاوت ازفارسی ریشه گرفته اند، با نوشتار جداگانه و قواعد دستوری متفاوت.جای بسی کار برای رشد زبان وخط لری وجود دارد که همت والای مخصوصا مسئولین را می طلبد چرا که شاعر داریم ، دلسوز زبان لری داریم وحتی چنان فرهنگ وارزشهای غنی وارزشمندی داریم که ارزش ماندگاری دارند.

حرکت موثر برای رشد ادبیات وزبان لری صورت نگرفته است وتنها همان مفاهیم لوکس ومدرن فارسی را با کمی آب وتاب دادن به زبان لری که نه به لهجه لوسی بر می گردانند که آن نیز بازی با کلمات درقالب لری وفارسی وانگلیسی وهرچه به دلشان خوش وشیرین تر آمد می ریزند دروصورتی که این اقدامات بزرگترین ضربه را به ادبیات وزبان لری می زند چرا که ذره ذره چارچوب آن و اصول ساختاری زبان وحتی دلسوزان ادبیات لری را ازهم می پاشند .متاسفانه امروزه حتی قالب کلمات لری را عوض می کنند و همین کلمات را هم به لهجه های دیگربرمی گردانند ،غافل از اینکه ضربات شدیدی را برپیکره نظام آوایی خود وارد می کنند.

 نظامی که اصیل ترین وپر معناترین کلمات درآن گنجانده شده وگاه کلمات چنان معنا وعظمتی دارند که هیچ واژه دیگری اززبانهای دیگر نمی تواند جای آن را بگیرد. به عنوان مثال واژه «یجلیسم » درشعر « زیربارونی که اورش ودلم راس وابی .....یجلیسم مو ولی هرچه خوا خواس وابی» شاید هیچ واژه فارسی وکردی وترکی درکمال اوج معنا باز نتواند بار معنایی این واژه را بکشد.درادبیات فارسی شاید واژه خیس را بتوان جای این واژه نشاند ولی هرگز نخواهد توانست سرما وسوزی که طی به زبان آوردن»یجلیسم» به ما دست می دهد را منتقل کند. گاه مضمونهای ژرفی که دراشعار لری نهفته است وبه عنوان شاه بیت های غزل شاعران ما نمود می یابند چنان ذهن خواننده را مشغول می کنند که تمامی رسم ورسومات وآداب وسنن وفرهنگ ایلی وعشایری را یکباره به ذهن خواننده شارش می دهد.

» اخبار مرتبط:

» اشتراک گزاری خبر

نام:*
ایمیل:*
متن نظر:
کد را وارد کنید: *

افزودن