» بازار گرم استیضاح -بقلم دکتر علی متونی پور

***بازارِ گرمِ استیضاح* !** مشتری های پر و پا قرصِ بازارِ گرمِ و پر رونقِ استیضاح این روزها "حُجره ظریف "را نشانه گرفته اند! ظریف این روزها بجای دفاع از مواضعِ سیاسی خارجی ایران ودست وپنجه نرم کردن با چالش ها و موانع سیاست خارجی" خود ساخته و بیگانه بافته"، نا خواسته وقت و انرژی خود را صرفِ آمد ورفت در راهروهای مجلس و جوابگویی به مقام های خُرده گیر و خوش گِله ،به ویژه کمیسیون امنیّت ملّی و سیاست خارجی می کند! درمیان تمامی بر خوردهای سیاسی و غیر سیاسی با اعضایِ کابینه روحانی در قالبِ استیضاح از جانب نمایندگان مجلس ، ظریف این مردِ همیشه خندان کابینه بیشتر از همه مورد بی مهری قرار گرفته است! قرار است، به "اتّهامی"، مواخذه شود، که از نگاهِ اهلِ درد و درک با قانون و عرف و اخلاق همخوانی نداشته و ندارد! چه، آنچه به وی نسبت داده شده ،یعنی اقرارضمنی به وجود "پولشویی" در کشور ، اگر نگوئیم همه ، دست کم آگاهان امور کشور در جایگاههای گوناگون و نیز ناظران بی غرض و بی نظر و تا حدّی شهروندان عادی به وجودش اذعان داشته و دارند! راستی کدام یک از مسئولان و صاحب نظرانِ کلیدی کشور در حوزه: اقتصاد ،اجتماع ، فرهنگ و سیاست، منکرِ وجود " پولشویی" در پیچ و مهره های ماشینِ اداره امورکشور ونیز لایه های درونی جامعه اند؟ از آنجائیکه فرضِ محال ، محال نیست .

فرض بگیریم همین لحظه داریم ، با این پدیده خانمانسوز رو برو میشویم! چرا از بیان واقعیِت ها واهمه داشته باشیم و سرِ خود را بسانِ "کبک زیر برف" نگهداریم؟ مگر نه این است، دیر یا زود آنگونه که دیده ایم و دیده اید، برف ها آب شده و همه چیز عیان خواهد شد؟ و مگر نه این است ، پیشگیری مقدّم بر درمان است، پس چرا اجازه بدهیم ، کار به جاهای باریک و درمانِ ناقص و نا کار آمدِ دقیقه ۹۰ بکشد؟ مگر قرار است، به رسمِ معهود چنانچه بارها پیش آمده است و دانیم ، باز شدن گره ها را نه با دست که با دندان به آخرین فرصت ها واگذار کرده و در آخرین بِزنگاه به نتیجه ای دور از ذهن برسیم؟

تعریف قانونی ، تعبیر و تفسیر پولشویی از نگاهِ متقاضیانِ "استیضاح" چیست؟ آنچه را شایسته ترین وزیر امور خارجه کابینه های بعد از انقلاب بدان اشارت داشته اند، از سرِ احساس درد و انجامِ وظیفه بوده، اگر نگوئیم‌ ،همه شهروندان ،که بسیاری مسئولان و دست اندکاران دیده ،شنیده و در مسیر انجام وظیفه لمس کرده اند! اگر قرار باشد ، وزیر امور خارجه را به این" اتّهام " به صحن علنی مجلس کشانده شده و با پرسش های آنچنانی و هدف دار مورد" نوازش " قرار گیرد، انصاف و عدالت ایجاب می نماید، همه صاحبان مسئولیّت مورد " پرسش" قرار گرفته و حساب پس بدهند، بیش و پیش از همه خودِ "امانت داران مردم" ! افکار عمومی از خود می پرسد، فرق واژه "پولشویی " مورد اشاره از زبان جناب ظریف با جمله فریاد گونه : " پول های کثیف انتخاباتی" از زبانِ جناب رحمانی فضلی وزیر محترم کشور در مصاحبه مطبوعاتی حضرتِ ایشان در سه چهار سال پیش در چیست؟

چگونه است ، در آن زمان این بزرگواران در قبالِ سخن وزیر کشور که بجا و بحقّ هم بود، سکوت اختیار کرده ، نادیده گرفته و ناشنیده انگاشتند! امّا امروز با وجوداین همه موانع و مشکلات به ویژه از نوعِ اقتصادی در داخل ونیز فشارهای اقتصادی ،سیاسی از خارج ، از این واژه پیراهن عثمان ساخته ، جامه دریده و در کوی و برزن فریاد وامصیبتا و وا حسرتا سر می دهند! اگر ظریفِ خسته و کوفته و کمر شکسته، ناچار به پرداخت هزینه برای ادایِ این واژه باشد، همه مسئولان ، آگاهان و دلسوزان این مرز وبوم، چه آنانی که دستی بر آتش داشته و چه آنانی که در مسیر انجام وظیفه با چنین مواردی بر خورد کرده و از سرِ مصلحت و یا... دَم نزده اند ، مشمول همین اتّهام بوده و جا دارد ، درهمین قالبِ مورد پرسش قرار گرفته و سهم هزینه شان را بپردازند! چه‌، اگر غیر از این باشد، عدالت نادیده گرفته شده است!


در عجب اَم، از آنانی که مدّعی امانت داری حقوقِ مردمند، و اینگونه به داوری می نشینند و مصالح و منافع موّکلان را نادیده اِنگاشته و چشم بر واقعیّت های تلخ جامعه به بهانه های مختلف بسته و می بندند! پرسش این است ،مگر پدیده زشت ، نامیمون و ضذّ اخلاقی " پول شویی" اختصاص به یک کشور و یک فرهنگ دارد، که سعی در پنهان داشتن اش داشته باشیم؟ در همه‌ کشورهای دنیا کم‌و بیش چنان سیلِ بنیان کنی جریان دارد، جمعی در مبارزه اصولی با آن موّفق بوده اند و جمعی بنا به علل و تحت تاثیر عوامل و انگیزه هایی چند که جای بحث و بررسی آن در این نوشته نمی گنجد، در این میدان نا توان نشان داده اند. چگونه میتوان منکرِ فساد آن هم‌از نوع گسترده و به تَبَع آن پولشویی در کشور شد؟

اگر منکر پدیده خانمانسوز و مخرّبِ پولشویی هستیم، پس این همه خبر پیرامون موج سنگین ورود کالاهای قاچاق ، ارتشاء ، اختلاس های چند ده میلیاردی ، موّ اد مخدّر و پول های در گردش بدست آمده ،از این جرائم چگونه توجیه می شود، و این همه دَم و دستگاه و صرفِ هزینه های سنگین برای مبارزه بی امان و نسبتاً موّفق با این معضل بزرگ و فرا گیر برای چیست؟ مکانیسم "طهارت" این پول ها چگونه شکل گرفته و می گیرد؟ استیضاح حقّ قانونی مجلس و در زمره حقوق نمایندگان است. بفرض که اقدام اینان در استیضاح وزیر امور خارجه بجا باشد، که در آنچه به این مورد خاصّ مربوط می شود، چنین بنظر نمی رسد! امّا آیا مصالح و منافع کشور در چنین موقعیّت سختِ زمانی که این روزها در داخل و خارج بر ما میگذرد ، چنین اسیتیضاحی را ایجاب می نماید؟


تردید نداشته باشیم، چنان برخوردهایی با آدم های وظیفه شناس و میهن دوست از جنس "ظریف" به هردلیل و بهانه، آن هم در موقعیّت حسّاس اینچنینی ، مصداقِ آب به آسیاب" دیگران" ریختن و در نتیجه بالا بردن هر چه بیشترِ دیوار بی اعتمادی بین مردم و مسئولان و ضربه ای سنگین به اخلاقِ عمومی است! دیوار را بالا تر نبریم، چه، به اندازه کافی بالا رفته است! چه می شد،اگر نه در میدان سخن ،که در میدانِ عمل، آنگونه که تاریخ پر افتخار نیاکان و باورهای اعتقادی مان بدان صحّه گذاشته ،هرآنچه را که بر خود روا نداشته ،بر دیگران نیز روا نمی داشتیم! چه خوب بود، برای خواست، اراده ،رأی و نظر شهروندان ارزش قائل گردیده و خود را قیّم و همه کاره شان در همه احوال نمی پنداشتیم! کاش ، در هیبت گندم نمایِ جو فروش ظاهر نشده ، برای هیچ ، بر روی یکدیگرشاخ و شانه نکشیده و نهالِ زیبا و پر بار عقلانیّت را به جای درختِ پوسیده خود کامگی می نشاندیم !

» اخبار مرتبط:

» اشتراک گزاری خبر

نام:*
ایمیل:*
متن نظر:
کد را وارد کنید: *

افزودن