وقتی اتوبوس حامل دانشآموزان «راهیان نور»، واژگون شد و 26 دختر دانشآموز بروجنی، مظلومانه کشته شدند، اولین واکنش وزیر آموزش و پرورش سلب مسئولیت از خود بود؛ آنجا که حمیدرضا حاجیبابایی در پاسخ به سوال خبرنگاران درباره این فاجعه غمانگیز گفت: بروید از مسئولش بپرسید! هنوز جامعه ایران داغدار دانشآموزان بروجنی بود که خبر رسید دختربچههای روستای شینآباد پیرانشهر گرفتار شعلههای آتش شدهاند. این بار نیز خبرنگاران به نمایندگی از افکار عمومی، سراغ وزیر رفتند و از او پرسیدند که آیا هنوز تصمیمی برای استعفا ندارد؟ پاسخ او، بیش از هر چیزی، یادآور پاسخ قبلیاش در قبال مرگ دانشآموزان بروجنی بود. خبر مهر در این باره را بخوانید: «وزیر آموزش و پرورش در واکنش به سوالی درخصوص درخواست استعفایش توسط برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی به دلیل حادثه آتشسوزی دبستان دخترانه گفت: خبرنگاران چی؟ خبرنگاران را برکنار کنیم یا نه؟ اگر به موقع خبر میدادید مواظب مدرسه شینآباد پیرانشهر باشید این اتفاق روی نمیداد!» شاید بتوان گفت که آنچه بر سر دانشآموزان معصوم بروجنی آمد، صرفاً یک حادثه بوده است یا آنچه در مدرسه روستایی پیرانشهر به وقوع پیوست، در هر جایی امکان حدوث دارد ولی ادبیات وزیر آموزش و پرورش لااقل درقبال این دو حادثه که طی آنها دهها دانشآموز دختر کشته، مجروح و مصدوم شدهاند، روایت دیگری از حکایت امروزین آموزش و پرورش دارد. واقعاً چگونه میتوان این موضوع را هضم کرد که دختربچههای دانشآموز با سر و صورتهای سوخته در بیمارستانهای پیرانشهر، ارومیه و تبریز بستریاند و آن وقت وزیر آموزش و پرورش، با وجود دیدن این صحنهها، در پاسخ به خبرنگاران، شوخطبعیاش گل میکند و به آنها میگوید که چرا قبلاً نگفتید مواظب مدرسه باشیم که آتش نگیرد! آیا با این روحیه و نوع نگاه، نباید منتظر فجایعی به مراتب بدتر از رویدادهای تلخ اخیر باشیم؟ حتی اگر بتوان، در حوادث پیش آمده، وزیر را تبرئه کرد، نمیتوان از کنار نوع گفتار او با بیاعتنایی گذشت و به بهبود وضعیت آموزش و پرورش، با چنین نگرشی در صدر آن امید بست هر چند که این نوع «نگاه به مسائل»، نه فقط در آموزش و پرورش که در برخی مدیران، نیز وجود دارد کما این که یکی از مسئولان محلی پیرانشهر، بعد از این حادثه رقتبار، در گفتوگوبا تلویزیون، کوشید اوضاع دانشآموزان را عادی جلوه دهد و مدعی شد که فقط چند نفر دچار سوختگی «سطحی شدهاند و صد البته خبرنگار صدا و سیما هم نپرسید که اگر موضوع فقط یک سوختگی سطحی است، چرا مراکز درمانی پیرانشهر نتوانستهاند از عهده درمان یک سوختگی سطحی برآیند و ناگزیر شدهاند بچهها را به بیمارستانهای ارومیه و حتی تبریز در استان مجاور ببرند و بستری کنند؟!
» اخبار مرتبط:
» اشتراک گزاری خبر