» آقای بزرگواری : اینَ تذهبون؟؟ انشقاق کهگیلویه؛ مبنای تفکرات حاج آقا بزرگواری

سیاستِ آقای بزرگواری به عنوان نماینده ی دو دوره ی مجلس شورای اسلامی ازپیچیدگی خاصی برخوردار نبوده و نیست و اصولا بزرگواری را یک سیاست مدار قلمداد نمی کنیم. 

ابتدا به چند تعریف از سیاست و سابقه ی سیاست در علوم نوین می پردازیم: 

سیاست چیست و علم سیاست کدام کدامست؟

پیش از وارد شدن به تعریف سیاست و بررسی علم سیاست، به تاریخچه پیدایش تفکر سیاسی و علم سیاست اشاره می کنیم. تفکر سیاسی در عهد باستان از یونان آغاز شد و بیش از دو هزار و پانصد سال قدامت دارد. اما علم سیاست؛ از قدامت تاریخی زیادی برخوردار نیست. علم سیاست به عنوان یک رشته آموزشی عالی، تا حدی نو است و طی صد سال گذشته رشد یافته است. در گذشته مردم به امور عمومی نقشی نداشتند و مانند امروز به سیاست و نظریه پردازی سیاسی نیز چندان نمی پرداختند. سیاست در اختیار شهریاران، سیاستمداران و فیلسوفان قرار داشت. با پیدایش دمکراسی نو و ناسیونالیسم، سیاست از انحصار شهریاران، فیلسوفان بیرون و سیاست به عنوان یک امر همگانی تبدیل شد. از سویی هم گسترش آموزش و پرورش نیز به رشد فزاینده ی آگاهی سیاسی مردم کمک کرد و از این رهگذر مردم روز به روز بیشتر در جریانهای سیاسی شرکت کردند. احزاب و نهادهای سیاسی از نظر کمی، رشد قابل ملاحظه ی یافتند. گروه های سازمان یافته و احزاب سیاسی هر کدام در تلاش افتادند تا بر جریانها و فعالیت های سیاسی در جامعه اثر گذار باشند.

تعریف علم سیاست

از علم سیاست تعریف واحد ارائه نشده است، هر یکی از دانشمندان علوم سیاسی از علم سیاست تعریف خاص کرده اند. بمنظور جلوگیری از اطاله‏ ی سخن، به چند تعریف مشهور از علم سیاست می پردازیم

- علم سیاست، علمی است که به تحلیل، ارزیابی و بررسی جنبه های سیاسی پدیده های اجتماعی می پردازد. علم سیاست هر پدیده‏ی اجتماعی را که به وقوع می پیوندد از نظر سیاسی مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد. در جوامع انسانی خواه در سطح کشور، منطقه و جهان همه روز اتفاق ها و رویدادهای گونه گون صورت می گیرد. شماری از این اتفاق ها هر چند با هم بیگانه و غریب معلوم می شوند اما کاملا با هم پیوسته و نزدیک هستند. علم سیاست، روابط این پدیده ها را از منظر سیاسی مورد تحلیل قرار می دهد. این تحلیل و بررسی به ما کمک می کند تا جهانی را که در آن زندگی می کنیم بهتر بشناسیم و از میان شقوق گونه گون پیشروی خویش بهترین را انتخاب کنیم و در نهایت به تغییرات کوچک و بزرگ که در زندگی ما رخ می دهد، تاثیرات بیشتر داشته باشیم.

--    نیکلا ماکیاولی، یکی از دانشمندان ایتالیائی که در عرصه‏ ی علم سیاست صاحب نظر است از سیاست تعریف دیگری ارائه کرده است. او سیاست را به معنی هر نوع تلاش، تدبیر، فن، حیله، نیرنگ و فریب برای کسب قدرت و حفظ آن می داند. ماکیاولی یک دانشمندان واقع گرا است. او بر مبنای واقعیت های موجود در جامعه‏ ی خودش از سیاست تعریف ارائه کرده است. این دانشمند ایتالیائی می بیند که سیاستمداران جامعه اش برای رسیدن به قدرت و حفظ آن از هر نوع تلاش کار می گیرد در مواردی هم دست به فریب، نیرنگ و حیله می زند و برای حکومت شونده گان نیز دروغ می گویند به همین خاطر از سیاست اینگونه تعریف کرده است. ماکیاولی دو اثر مشهور دارد به نامهای شهریار و گفتارها. او در رساله‏ ی گفتارهای خود به دمکراسی تکیه می کند و آنرا یکی از نیازمندیهای حیاتی جامعه ی انسانی می پندارد.

---   پل ژانت، محقق و متفکر فرانسوی می گوید علم سیاست آن بخشی از علوم اجتماعی است که درباره بنیادهای دولت و اصول حکومت بحث می کند. بر بنیاد باورهای این متفکر فرانسوی، علم سیاست با حکومت مرتبط است و سر و کار سیاست با حکومت می باشد.

---- سجویک، یکی دیگر از دانشمندان علوم سیاسی، بر این باور است که علم سیاست، جامعه های دارای حکومت را بررسی می کند. با اینهمه این نکته را فراموش نکنیم و به یاد داشته باشیم که عنصر تعیین و اجرای سیاست، قدرت است و شناخت آن وظیفه ی اصلی و اولیه علم سیاست می باشد. قدرت هسته و مرکز ثقل سیاست را تشکیل می دهد و همه ی کشاکش ها در زندگی سیاسی برای رسیدن به قدرت سیاسی است.

تعریف سیاست

همانطوری که از علم سیاست، تعاریف گونه گون ارائه شده است از سیاست نیز تعاریف زیاد شده که به چند تا آن به عنوان نمونه اشاره می شود:

1-      نولی، یکی از دانشمندان سیاسی می گوید: سیاست هنر استفاده از امکانات است. اغلب برای فعالان سیاسی ممکن نیست که به همه اهداف خود برسند بنا بر این باید بلند پروازی ها را با قدرت خود متناسب کنند. هیچ کس بیش از قدرت و یا امکانات خود نمی توانند در سیاست اعمال نفوذ کنند و تاثیربگذارند.

2-   هارولد لاسکی، می گوید سیاست یعنی دانستن اینکه چه کسی می برد، چه می برد، چه موقع می برد، چگونه می برد، و کجا می برد؟

3-      دیوید استون، سیاست را عبارت از توزیع و تخصیص اقتدارگرایانه ارزشها در جامعه می داند.

البته در تعاریف جدیدی که در سالهای پایانی قرن و از سال های جنگ سرد در دنیا مطرح شده است دو نظریه معروف هست که شاید بتوان امثال آقایان بزرگواری و برخی از اصولگرایان افراطی استان را در این طیف دسته بندی کرد. این دو نظریه عبارتند از: 

 ۱-      کایتانوموسکا، اظهار می دارد که سیاست حکومت کردن بر انسانها است.

۲-      تعریفی دیگری که از سیاست ارائه شده و مهمترین تعریف سیاست در میان متفکران غربی دانسته شده اینست که سیاست مبارزه برای قدرت است. سیاست یعنی مبارزه برای رسیدن به قدرت و اعمال آن در جامعه.

در واقع طیف وسیعی از اصولگرایان مدرن و یا نئو اصولگرایان را میتوان در گروه دوم قرار داد؛ یعنی کسانی که برای قدرت مبارزه می کنند تا بر مردم حکومت کنند. اینان که بر خلاف فرمایش شهید شریعتی تشنگان قدرت هستند نه شیفته گان خدمت؛ که در ادامه تمثیلی بر این ادعا خواهم آورد. 

در سال ۱۳۹۴ که بزرگواری با تواضع کنار کشید و اعلام کرد دو دوره خدمت کرده و تمام داشته ها و پتانسیلش را گذاشته و حالا فرصت خدمت را به شخص دیگری واگذار می کند؛ همگان وی را تحسین کردند و از روحیه و مَنش وی تحسین ها شد اما کسی حدس نمی زد که عطش قدرت به سراغش بیاد و دوباره فیلش یاد بهارستان کند. بزرگواری هر چند در این روزها سرشار از آرزوهای پیری و خواهش های درونی است که با زیرکی این توقعات درونی را با رنگ و لعاب نجات کهگیلویه از فقر و مصیبت و فلاکت به بازار بی خریدار افکارعمومی آورده است اما از منویات وی فقط خداوند آگاه است چرا که در آیه ی شریفه داریم؛ **هوعلیم بذات الصدور..**

آنچه درباره ی بزرگواری در این بخش به نگارش آورده ایم در حد آن است که ایشان با دخالت در امورات متفاوت باعث بروز تنش هایی شده است که اگر قرار باشد تا هر مسوول یا نماینده ی ادواری در این حد در مسائل دخالت کند شیرازه ی جامعه از هم میپاشد و ادارات دچار آنارشیست و بی نظمی خواهد شد. 

بزرگواری و دوستان همراهش در گفتمان های متفاوتی که به کرات بیان کرده اند، در یک توهم بسیار بزرگ، ادامه ی حیات و مشروعیت نظام جمهوری اسلامی ایران را بعد از انتخابات ۱۴۰۰ ریاست جمهوری مرهون و مدیون خودشان می دانند زیرا معتقدند که با حمایت از محسن رضایی در مقابل رئیسی، باعث شدند تا افراد بسیاری پای صندوق های رای بیایند و آمار حضور ملی بالا برود و مشروعیت نظام در سطح بین اللمل به حد نصاب برسد. ایشان از بحث دو قطبی در جامعه غافل هستند و تنها به حمایت از رضایی دلخوشند که باید به عرض ایشان برسانم؛ انتخابات ۱۴۰۰ بدون تعارف از پویایی لازم برخوردار نبود و تنها وجود یک یا دو کاندیدای همسو و از پیش معین شده؛ شور انقلابی مردم را به نوعی دلزدگی و یاس دچار کرده بود و امثال شماها با گزارشات و دخالت هایتان مسبب این موضوع شدید. آنگاه برای ارضای حس قومیت پرستی و ادای دَین به محسن رضایی اقداماتی انجام دادید که هزینه اش به پای نظام ثبت گردید و شما پز آن را دادید. 

یا در موردی دیگر در غائله ی چند ماه پیش سیستان که مقام معظم رهبری ؛ آقای علی اکبری را به سیستان و بلوچستان فرستادند؛ در مکاتبه ای که با ایشان داشتم و ایشان( بزرگواری) در کربلای معلی حضور داشتند بیان کردند: ما و دوستانمان از عملکرد آقای علی اکبری رضایتمندی نداریم و گزارشات لازم را به بیت رهبری فرستادیم!!!!! حتی عنوان کردم پس شما با اعزام نماینده به کردستان چه نظری دارید؟ آیا نظر شما برای انتخاب افراد برای حل و فصل مسائل کشور بر نظر رهبری اصلح میباشد؟؟ 

در عجبم که فردی که از سنگر آموزش و پرورش به وکالت بهارستان رسیده و از آنجا به جبهه های دفاع از حرم؛ با آنکه در دفاع از وطن هم ید طولایی دارد و از خاندان معزز شهدا میباشد این روزها در حاشیه به سر ببرد و به جای بانی آرامش بودن به ایجاد تنش مشغول باشد..