» ماهنامه مستند عکاسی درترکیه با نگاه ویژه به هنرعکاسی استادحسن غفاری +فیلم

    

کاموا دوزى هنری رو به فراموشی 

حسن غفاری؛ در هنر دستی کاموا دوزى، پارچه های سفید مزین به نقش و نگارهای ذهنى و سراسر رنگِ گل و گیاه، حیوانات و اشخاص می شوند و معمولاً به عنوان روکش وسایل خانه، طاقچه ها و تزئینات، روکش متکا و بالش، پوشش و محافظ رادیو و فضای داخلی به کار می روند. جغرافیای این هنر همه‌ی ایران بوده است. با رواج چرخ های صنعتی خیاطی و گسترش واردات پرده های ارزان قیمت چینی و جایگزینی تلویزیون و تنگ شدن عرصه برای تولید این گونه‌ی ناب هنری، این هنر رو به فراموشی رفته است. با این هنر سرگرم کننده، حساسیت های هنری زنانه به عنوان دوزنده و تولید کننده به اوج می رسید. هر چند حدّت و شدّت آن به پیری زودرس و کم سو شدن چشم های زنان عشایر نیز می انجامید.

اوج طراحی و تولید این نوع پرده ها در حد فاصل دهه‌ی پنجاه الی هفتاد شمسی بود. در این گونه، غالباً طراحی توسط مردان و سوزن دوزى توسط زنان صورت می گرفت. طراحی این دست بافته ها متاثر از طبیعت، جغرافیای زندگی و علاقمندی های شخصی و دلمشغولی افراد بود. موضوعات گل و گیاه، بز و قوچ کوهی، اسب، کبگ، آهو، شیر، ماهی، زنان رقصنده، و در بعضی موارد خاص کلاغ، طاووس، مار، خرگوش و تمثال افراد، گلدسته امامزاده و... در این طرح ها به چشم می خورد. این مجموعه عکس نگاهی ست به کاربرد تزئینی چنین پرده هایی در زندگی روستایی و عشایری ایل بویراحمد در استان کهگیلویه و بویراحمد و در فاصله‌ی سالهای ۱۳۸۸ الی ۱۳۹۷. این مجموعه با نگاه مردم نگاری در سفرهای متعدد تهیه شده است. شایان ذکر است که در بعضی جاها، از این پرده ها با عنوان پرده‌ی کوگی (کبگی) یا پرده‌ی رو چیَلَی (روانداز وسایل زندگی) نام برده می شد./جستار
گفتنی است، این ویدئو را میتوانید در کانال تلگرام ببینید.