22بهمن سال پيش وقتي علي لاريجاني به قم رفت، برادران غيور اغتشاشگري که وظيفه هماهنگي و جذب نيرو براي برهم زدن جلسه سخنراني وي را برعهده گرفته بودند از يکي از برادران اغتشاشگر بخش عمليات خواستند که کفش خود را به سمت رئيس مجلس پرتاب کند اما برادر غيور مزبور اعلام کرد که کفشش 50 هزار تومان قيمت دارد و حاضر نيست که آن را پرت کند ولي با مهر نماز به لاريجاني حمله خواهد کرد! اين مطلب در گزارشي که هيات تحقيق و تفحص مجلس از آن ماجرا تهيه کرده بود و در مجلس خوانده شد، آمده بود . احتمالا در آن زمان، بودجه برادران براي تامين کفشهاي پرتابي به اندازه کافي نبود اما خوشبختانه، گويي به تازگي اين مشکل رفع شده، به نحوي که روز گذشته از جمع چهل - پنجاه نفري که راضي شده بودند که به فرودگاه بروند و شلوغ کنند،يک نفر از همان دورها کفش خود را بدون نشانهگيري به سمت خودرو حامل مسافران نيويورک پرتاب کرد! اين موضوع را ميتوان از زواياي مختلف بررسي کرد:
1- اقتصاد در همين يکي دو ماهه وضعيت بهتري پيدا کرده و اين موضوع حتي در زندگي برادران اغتشاشگر هم نمايان است، به نحوي که ديگر کفش خود را دو دستي نچسبيده اند و حاضرند براي اغتشاش، حتي کفش را پرتاب کنند.
2- پرتاب کفش همچنين نشان ميدهد که دوران استراحت غيورمردان تمام شده و ديگر دوران احمدينژاد نيست که وي هر کاري کند صداي هيچکس در نيايد و چه بسا چند روز ديگر کفنپوشان هم کفنهاي دوران اصلاحات را از بقچههايي که 8 سال خاک خورده دربياورند و بپوشند و...!
3- ناراحتي بعضيها در آن سوي مرزها از مذاکرات موفق هيات ايراني آنقدر بعضيها را متاثر کرده که ديگر به کفششان هم رحم نميکنند . آخر چرا ايرانيها اين جوري بعضيها را در خارج ناراحت کردند تا بعضيها در داخل اين طور واکنش نشان دهند؟! محمدحسین روانبخش
|