به گزارش راک نیوز از مرکز استان فارس؛ خبر درگذشت شجریان تیتر وگزارش برخی از رسانه های بین المللی بود ، در داخل هم اگرچه شرایط کرونایی کشور و تاکید بر فاصله گذاری اجتماعی باعث گردید تا علاقمندان به هنر و موسیقی ناب ایرانی نتوانند در مراسم بدرقه استاد حضور پیداکنند اما در شبکه های اجتماعی هرکس هر آنچه از شجریان یاد و خاطره داشت با دیگر علاقمندان به وی به اشتراک گذاشت.
مانند عکس منتشره در زیر که مربوط به دستکم 4دهه قبل است و به معرفی افراد در این عکس می پردازیم :
مرحوم حبیب خان گرگین پور بهترین نوازنده چیره دست سه تار قشقایی بود خانواده گرگین پور و بویژه فرود و فرهاد گرگین پورفرزندان حبیب ؛ آنها طی پنج دهه فعالیت موسیقیایی هرچه خدمات ارزنده بودبه موسیقی قشقایی و ایران داشتند در واقع موسیقی قشقایی هر چه دارد از این خانواده دارد.
البته بی دلیل هم نبود که موسیقی قشقایی فرود وفرهادچیره دست دارد ،چرا که آن زاده مادری بودند که خود خواهر محمد بهمن بیگی است استاد توصیف در ادبیات ،نویسنده ای آشنا بر شعر وادب پارسی وبنیانگذار آموزوش و پرورش عشایر ایران.
دیگر چیره دست در موسیقی در این تصویر علی اکبر شکارچی است که، ششم فروردین ۱۳۲۸در ایستگاه «چم سنگر» دورود در استان لرستان به دنیا آمد.
در سال ۱۳۵۰ با ساز تخصصی کمانچه به دانشگاه هنرهای زیبای تهران وارد شد.کمانچه نوازی را تحت تأثیر کمانچه نوازان لرستان شروع کرد و اولین کسی بود که با ساز تخصصی کمانچه به تحصیل موسیقی در دانشگاه تهران پرداخت.
محمدرضا شجریان اول مهرماه ۱۳۱۹ در مشهد متولد شد. چنانکه خود در خاطراتش از ایام کودکی بیان کرده، ۵ ساله بود که در خلوت کودکانهاش آواز میخواند. به کلاس اول میرود و یک سال بعد به آموزش تلاوت قرآنکریم نزد پدر میپردازد. در ۹ سالگی تلاوت قرآن را آغاز میکند و یک سال بعد این کار را در دورهمیها و اجتماعات سیاسی آن سالها ادامه میدهد و با یک معلم موسیقی آشنا میشود و شروع به خوانندگی میکند. استادش (پیرنیا) به او میگوید «باید منتقلت کنم به تهران. باید تهران باشی. حیف است اینجا بمانی»
بسیاری مانند شجریان برای پیشرفت و ترقی از شهر و دیار خود کوچ کردند تا در هنر و موسیقی پیشرفت کنند اما،صدها شجریان داریم که در شهرهای خود ماندند تا کار کنند و به فرهنگ شهر خود کمک کنند.
ایل قشقایی از این شجریان های مانده در دل ایل بسیار دارد که شاید برای عامه ایرانیان ناشناخته باشند اما گوشی نیست در میان اهالی هنر و موسیقی که نام آنها را نشنیده باشد .
اما بقول احسان محمدی ، تا یک نفر دراین کره خاکی زبان فارسی بلد هست شجریان زنده است و خوشا بحال ما که در دوره ای زندگی میکردیم که شجریان برایمان می خواند وما لذت می بردیم
» اخبار مرتبط:
» اشتراک گزاری خبر